Filfla Malta from cliffs 241251_1920.jpg pixabay

Ontdekking van een geheime Crystal City – Ascensie in de binnenaarde

Artikel geplaatst in:

Vorig jaar heb ik een aantal tempels bezocht Malta en Gozo. Bij het zien van Filfla, een klein mystiek eilandje bij de zuidkust, gingen er ineens oude verbindingen open. Ik was gebiologeerd door dat eilandje, en vooral ook door wat er, niet zichtbaar, onder het zeewater nog aanwezig zou zijn vanuit het Gouden Tijdperk in Atlantis. Toen ik dat tijdens een tempelbezoek deelde met Francis Aloisio, de Malta- tempel- kenner bij uitstek zei hij “Oh, well, you’ve propably felt the Crystal City of Atlantis!” Toen ik wachtte op meer informatie, was het enige wat hij zei:“Christine and I might give a Conference about that incredible place next year”. En daar moest ik het mee doen.

Leven in kristalsteden in de binnenaarde – voor velen is het nog nieuw, zelfs ondenkbaar. Toch is het er altijd al geweest. Mede dankzij Telos, de vijfdimensionale Lemurische leefgemeenschap onder Mount Shasta, raken we er vertrouwd mee dat er wezens uit de tijd van Lemurië en Atlantis in en bij de aarde zijn gebleven. Zij zijn gebleven om ons, en de Aarde, te ondersteunen bij onze reis van de derde naar de vijfde dimensie. Hun onvoorwaardelijke liefde en hogere wijsheid komt steeds meer tot onze beschikking, vooral dankzij de vele ontvangen boodschappen van Lord Adama, de Hogepriester van Telos.

Filfla Malta

Ontdekking van de Crystal City

Nu blijkt er onder Malta een soortgelijke leefgemeenschap te zijn, onder leiding van meest Atlantische, en ook een aantal Lemurische Hogepriesters en – priesteressen! Deze plek is sinds Atlantis beschermd gebleven door vele ‘Guardians’ die door alle tijden heen de vallei bewaakten. Tien jaar geleden hebben Francis & Christine Aloisio verbinding met hen gekregen. Francis, geboren en getogen op Malta, heeft vele andere plekken op de wereld bezocht, was missionaris in Peru en besefte pas later welke rijkdom er op Malta was. Hij had altijd al een favoriete plek in het zuiden, waar hij zich graag terug trok vanwege de magische energie. Toen hij tien jaar geleden zijn Tweelingstraal Christine meetroonde naar deze plek braken de sluiers open.

Christine, een hooggevoelig medium, organiseert al jaren spirituele reizen naar Lemurische tempelplekken aan de westkust van Amerika. Zij pakte meteen de verbinding op met een oud Atlantische Meester en vanaf dat moment waren de lijnen geopend. Wel werd hen erbij verteld dat ze geduld moesten hebben en dat de plek absoluut geheim moest blijven, totdat er een aantal ‘Light servers’ er aan toe zouden zijn om de energie in zich op te nemen en in de wereld te verspreiden.
Er was Vincent en mij dus niet verteld waar de Crystal City was.

In de Atlantische Tempels op Malta, Comino en Gozo werd de heilige kennis door hoog ingewijde Priesters en Priesteressen zo lang en zuiver mogelijk doorgegeven. Toen de dualiteit, de dreiging en het misbruik van de tegenkrachten niet meer tegen te houden waren hebben een aantal van hen zich teruggetrokken in de binnenaarde. Er was sowieso al een heel gangen- en grotten-stelsel onder het hele gebied; daar is de energie anders en zijn de sluiers dunner, wat het mogelijk maakt om er als vijfdimensionaal wezen te verblijven.

Poseidon’s Grotto

De eilanden waren de heilige plekken

Ooit, tijdens Atlantis, was er veel meer land boven zee, ook naar het noorden richting Sicilië. Er was veel minder water in het Middellandse Zeegebied, tussen bv. Malta, Sardinië en Corsica, en ook naar het oosten richting Kreta. Pas na de derde ondergang van Atlantis is dat hele gebied volgestroomd.

Al sinds Lemurië werden de meest heilige plekken op de hoogst gelegen landtoppen en plateau’s gebouwd. Daar was de energie het schoonst, dichtbij de hemel, verder weg van alles wat zich op aarde ontwikkelde. Alleen de hooggelegen tempelplekken zijn, na de grote vloed, boven water gebleven en dat kennen wij nu als Malta, Comino en Gozo.

Veel ingewijde Priesters en Priesteressen zijn voor de vloed gevlucht. Een aantal zijn gebleven en hebben heel bewust, in dit geval onder Malta in de binnenaarde dus, hun beschaving opgebouwd. Mede dankzij de hulp van Lemurische Meesters hebben ze het leven, na de traumatische tweede Atlantische periode, weer naar hogere frequenties weten te tillen. Gaandeweg evolueerde men weer van de derde naar de vijfde dimensie.

Daar weet men al heel lang dat er een tijd zou komen waarin men ons, de mensen van de ‘boven-aarde’, weer zou kunnen ontmoeten, als ons niveau van bewustzijn dat zou toelaten. Het was dus ook een bijzonder moment voor ons om, na een dag naar Francis en Christine geluisterd te hebben over hoe zij daar naar toe waren geleid, daadwerkelijk de tot dan toe geheim gehouden plek te kunnen bezoeken.

Voorbereid tijdens de vlucht

Gedurende de vlucht naar Malta werd mijn aandacht naar zuid Malta getrokken. Ik stemde me af, kreeg wat boodschappen door en schreef die even snel op de achterkant van de ‘reservation confirmation’ van onze vlucht. Bij aankomst in het hotel heb ik die meteen in mijn koffer opgeborgen, om de vluchtbevestiging voor de terugreis goed te bewaren. Ik heb wat ik had doorgekregen pas na de reis, toen ik thuis de koffer weer had uitgepakt, opnieuw doorgelezen. En dit is wat ik had opgeschreven:

‘Aan de zuidkust van Malta, onder de zee, is een zeer oude weg, de “Camino Antigua”. Deze weg is van koninklijke kristallen gemaakt; het was een geplaveide weg voor Poseidon en Ashtatara, Koning en Koningin van Atlantis. De oude weg splitst zich halverwege, een deel gaat naar het oosten en een deel gaat naar het westen. Precies in het midden staat een grote zuil, een soort Menhir, die verbonden is met de Mosta Dome. Dat is een communicatie- en zendpunt, een portaal.’

Poseidon/Ashuara and Ashtatara

Daarna vroegen we de Meesters om leiding en trokken Vincent en ik allebei een kaart uit het Sacred Symbol Temples Cards-set dat Francis me vorig jaar had gegeven. Naar welke tempel moesten we absoluut gaan? We moesten een keuze maken uit 64 bijzondere plekken, en we hadden maar twee vrije dagen om zelf op pad te kunnen gaan, naast de tweedaagse Crystal City Conference van Francis en Christine.

Bizar genoeg verscheen bij ons allebei de Mnajdra Tempel. En waar ligt die? Aan de zuidkust. Met daar tegenover het magische eilandje van Filfla, dat als een Zeemeerminnen-plek voelt, en als een oude inwijdingsplek voor het Heilige Huwelijk. Pas nadat we bij de Crystal City geweest waren begrepen we waarom we naar de zuidkust geleid waren. Het bleek een zeer noodzakelijke, energetische voorbereiding op alle hoge frequenties die er nog op ons wachtten.

Naar de geheime Crystal City

De avond voordat we de Crystal City zouden bezoeken zag ik ineens een witte draak op mijn mobiel. “Hey,” zeiden we tegen elkaar, “dit is mogelijk een aankondiging van de draken dat ze er morgen bij zullen zijn”. 
En ja, dat waren ze. Terwijl we samen met Christine en Francis en een klein groepje ‘Light servers’op ons busje stonden te wachten schoot Vincent vol. Ontroerd vertelde hij hoe hij allemaal draken zag komen, waarvan er twee als hoeders bij de ingang van de Crystal City stonden om ons op te wachten.

Dragon Guards

Gedurende de busreis naar het zuiden zagen we talloze wolken in de vorm van vuurspuwende draken die allemaal in een zelfde richting wezen: Mdina voorbij, naar de zuidkust van Malta.

Aangekomen op een afgelegen plek vormden we in stilte een cirkel. Er was een stilte die bruiste van ontroering en verwachting. Het was alsof een eeuwenlang gesloten gordijn eindelijk open zou gaan. Iedere aanwezige zou mogelijk een ontmoeting hebben met vrienden en/of Meesters van heel lang geleden. Hoe dan ook voelden we allemaal dat de opwinding er van twee kanten was; ook zij stonden vol blijdschap klaar en zouden alles inzetten om te laten gebeuren wat dienstbaar was aan dit heilige moment.

Een heilige ceremonie

Toen zette Christine met heel haar wezen een Native Song in, om Great Spirit aan te roepen. Zij draagt indiaans en Hawaiiaans bloed, haar verre voorouders hebben het Lemurische erfgoed bewaard en van generatie op generatie doorgegeven via hun liederen en ceremonies.

Een aantal van ons barstten in tranen uit, waaronder Vincent en ik. Ik stond in brand door haar klanken! Ze waren me zo vertrouwd, het was alsof ze een lied zong dat eonen lang in mijn ziel bewaard was gebleven tot dit moment. Herinneringen borrelden op en de oerkracht van een Leeuwin leek bezit van me te nemen. De Leeuwin die met al haar wijsheid en liefde alles wat heilig is op Moeder Aarde met haar leven zal eren, verdedigen en beschermen.

The Woman clothed with the Sun

Goddelijke kracht

Het was alsof we plotseling met honderden in de kring stonden. Al onze voorouders schaarden zich om ons heen. Christines stem werd nog dieper, het lied kwam uit haar baarmoeder en bekken. Er vormde zich een veld in en om ons heen waarmee we donkere krachten liet voelen dat er geen enkele kracht sterker zal zijn dan dit goddelijke Licht dat we daar vertegenwoordigden.

Er rees een grote roos van licht op in mijn borstkas. Ballen van vuur vormden zich in mijn handpalmen en ik kon niet anders dan ze oprichten naar de hemel. Ik voelde trots en een enorm ontzag in me opkomen voor alles wat we tot dit moment toe hadden doorstaan gedurende onze ontelbare levens op aarde en elders.
Iedereen die hier aanwezig was, had een ontzagwekkend lange voorbereiding achter de rug om vandaag hier te kunnen zijn.

Ineens voelde ik mezelf groeien. Ik steeg boven mezelf en boven de kring uit en kreeg verbinding met een groots Lichtwezen tegenover me. Wat er daarna gebeurde lees je in het volgende deel: ‘Lichtwerk met Vergeten Meesters van Atlantis’.

***

Wil je vorige delen lezen? Hier zijn ze:

deel I Lemurië en Atlantis herenigd
deel II Sporen van Goddelijke Liefde
deel III Heling bij een Atlantische Tempel
deel IV Priesteres na Lemurië en Atlantis
deel V Rosa Mystica