Dit is deel II van “Relaties”. Deel 1 vind je hier
Als alles in de schepping in principe besloten ligt in die grote, Goddelijke Alomvattendheid, hoe kunnen we dan omgaan met ‘het goddeloze’, met pijnlijke relaties, met disharmonie, liefdeloosheid, lijden en eenzaamheid? Kortom met alles wat zo haaks lijkt te staan op onze diepste weten, wat we allemaal in ons dragen, over Liefde?
Waar ware Liefde begint
In mijn vorige artikel over relaties gaf ik aan hoe we steeds weer bij onszelf uitkomen als het over liefde gaat.
Ons vermogen om liefde te ontvangen en door te geven heeft alles te maken met ons vermogen om Liefde te Zijn. Om in verbinding met de Goddelijke Bron onze eigen, hogere onvoorwaardelijke Liefde èn het Licht toe te laten, en dan met name in die persoonlijke delen van onszelf waar we nog moeite mee hebben, die we nog veroordelen, weg moffelen en buitensluiten, of waar we zelfs de hoop al hebben opgegeven.
Elke goddeloze ervaring ooit, die niet verwerkt kon worden omdat het niet veilig was of omdat er niemand was om ons daarbij te ondersteunen, zit nog in persoonlijke delen van ons ‘gevangen’. Die delen hebben we vanuit angst en pijn af moeten sluiten, en zo lang we die nog niet willen of kunnen zien, zullen we juist dáár de liefde blijven afstoten. Want als liefde je aanraakt in die delen, begin je je kwetsbaarheid te voelen en komt het pijnlijke gevoel van toen weer terug. Dan zijn er drie mogelijkheden:
1 Je reageert vanuit een overlevingsmechanisme, je sluit je af, vlucht, projecteert op de ander of gaat in de aanval; je zorgt dat je eigen pijn onaangeraakt blijft;
2 Je geeft jezelf en de controle over de situatie uit handen in de hoop dat de ander jou ziet en geeft wat je nodig hebt vanuit de pijn;
3 Je geeft je persoonlijkheid over aan de universele Liefdesstroom die door je heen begint te vloeien, waardoor je ‘pijndeel’ in jou aangeraakt kan worden.
Dan haalt Liefde de overlevingsmaskers van je gezicht, en begin je je te herinneren hoe onveilig het ooit was, daar waar angst en pijn ontstonden. Dan begint het sterfproces van het ego, de ontwapening en het afbreken van identificaties, het los laten van illusies en houvasten, de overgave aan het onbekende.
Wat er dan over blijft ben JIJ, in de armen van God.
En dat is waar waarachtige Liefde begint…
Een persoonlijk zelf, de ziel en een hoger, Goddelijk Zelf
Onze menselijke ervaringen in relaties worden ingekleurd en ‘vastgezet’ vanuit ons persoonlijke zelf, dat een beperkt bewustzijn heeft en voornamelijk voorwaardelijke liefde gekend heeft. Dat deel van ons spreekt over afscheiding, eenzaamheid, lijden en zinloosheid. Het denkt, handelt en ervaart nog vanuit dualiteit.
Leven na leven zijn we steeds verder van de Bron afgedwaald, om tot het diepste punt in de aardse verdichting ervaringen op te doen. Als je als ziel genoeg levens hebt gehad, of als je om welke reden dan ook ‘klaar bent met’ de aardse, driedimensionale dualiteit, dan volg je het verlangen naar Eenheid en ‘terug naar de Bron’. Dan komt er een moment dat je de roep in je ziel naar je Goddelijke Zelf niet langer kunt negeren.
Dan word je als vanzelf de weg naar bewustwording op geleid, en de meesten van jullie herkennen dat moment wel. Vanaf dan zul je steeds meer je hogere delen aanspreken om onderscheid te kunnen gaan maken in de waarheden en vergissingen die er in ons persoonlijke zelf zitten, die gekoppeld zijn aan dat duale zelfbeeld.
Dan is het dienstbaar aan ons proces om onszelf zo goed mogelijk in beeld te krijgen vanuit ons hogere Zelf; dit Zelf is wel in staat om vanuit onvoorwaardelijke Liefde elk persoonlijk deel van ons te verwelkomen en het, indien nodig, te helen en te integreren.
Relatie met onszelf bekeken vanuit ons Goddelijke Zelf
Voordat ik mijn vorige artikel schreef heb ik mijn eigen relaties met de belangrijkste mannen uit mijn leven nog eens diep doorvoeld (vrouwen raken andere delen van mij aan, zij triggerden minder de gewonde vrouw in mij).
Heel bewust heb ik daarbij de blik niet op de mannen gericht, of op hun gedrag, maar op wat er tijdens die relaties met mij gebeurde. Waar was ik, en wie was ik, in die relaties? Welke delen van mijzelf kende ik nog niet en heb ik juist in de verschillende relaties kunnen ontmoeten? Waar was mijn zelfliefde, waar was mijn bewustzijn, en wat heeft het mij allemaal uiteindelijk gebracht op mijn weg naar Zelfrealisatie?
Ik heb in dit lange proces de bewustwording en heling van de meest traumatisch beschadigde delen van mijzelf (o.a. ontstaan tijdens levens in Atlantis en mijn meest recente vorig leven in Auschwitz) voor het laatste bewaard. Deze delen van mij zijn, zonder dat ik me daar toen bewust van was, ontelbare keren ‘aangeraakt’ in eerdere relaties, en dat zorgde steeds voor een afsluiten. Totdat er voldoende bewustzijn en draagkracht waren om hier vanuit een zo groot mogelijke liefde voor iedere betrokkene volledig doorheen te kunnen kijken, te voelen en inzicht te krijgen in “Waartoe diende dit, in Godsnaam…”
Waar er geen bewustzijn meer is, geen liefde noch verbinding met welke Bron dan ook, kan vernietiging en de hel ontstaan. Allemaal dragen we daar (bewust of onbewust) herinneringen aan en juist hier zit het grootste verlangen (en terecht!) naar aandacht, zachtheid en liefde. Deze oude pijnlagen zullen zich weer openen, met name tijdens momenten van Goddelijke verbindingen, veiligheid en wanneer we ons gezien voelen. Deze delen van ons die ooit zo geleden hebben smeken om bevrijding en heelwording. Hoe verder we van waarheid en liefde afgedwaald waren, hoe dieper de wonden zijn ingeslagen. En hoe meer draagkracht en zelfbewustzijn er nodig zijn om hier opnieuw doorheen te kunnen reizen, en onze grootste daders en slachtoffers zelf uit die catacomben en schuilkelders te kunnen bevrijden.
De Lichtwereld staat voor ons klaar
Dat diepe helingsproces begint zich nu ook collectief te voltrekken. Ieder van ons wordt hierin heel zorgvuldig begeleid en ondersteund door de Lichtwereld. Vele opgestegen Meesters hebben menselijke levens zoals jij en ik op aarde gehad.
Velen van hen hebben de lange reis, vanaf hun persoonlijke zelf tot en met hun Goddelijke Zelf, in talloze incarnaties hier in deze verdichte sferen afgelegd, en ‘succesvol’ kunnen afronden. Hoe mooi en menselijk, om te ontdekken dat ook zij zich ondersteund wisten door relaties waaronder hun eigen tweelingzielen, – vlammen of -stralen, hetzij op aarde, hetzij in andere dimensies.
Relaties drijven je vaak rechtstreeks in de armen van God, van de Bron. Daar vind je de ervaringsdeskundigen aan gene zijde, daar is elk menselijk lijden gekend.
Deze Meesters hebben de aardse weg tot in de diepste afscheiding doorleefd en hebben hun proces van Zelfrealisatie kunnen voltooien, juist door het Goddelijke Licht en de Liefde toe te laten in hun diepste duisternis en onwetendheid.
Roep hen aan, zij zijn er voor ons en wachten tot wij om hun begeleiding vragen.
Steeds meer mensen krijgen nu verbinding met de diepere betekenis van het leven en de relatie zoals Yeshua en Maria Magdalena die op aarde geleefd hebben. Toen deze hele hoge Ingewijde Lichtmeesters incarneerden, was de aarde nog veel meer verdicht dan nu. Het bewustzijn van de gemiddelde mens in hun omgeving was lager en beperkter dan wat wij nu dragen.
Zij hebben hun leven volledig toegewijd aan het belichamen van de Goddelijke velden, en daarmee een hogere Lichtmatrix achtergelaten op aarde die voor elk mens beschikbaar zou worden. Voordat zij daar zelf toe in staat waren, hebben ook zij jarenlang hun persoonlijke processen en inwijdingsscholen doorlopen, om het menselijke beperkte bewustzijn, en alles wat zich daar nog aan hechtte, te kunnen overstijgen.
De onveiligheid die zij gekend hebben, de onaflatende jacht die er op de Heilige Familie en de Essenen gemaakt is, de onwaarheden die er over hun verspreid zijn (vanuit onwetendheid en het lage bewustzijn); dat alles heeft het hen er niet gemakkelijker op gemaakt om dat te kunnen doen waarvoor ze gekomen waren.
Er was een onbeschrijfelijke tegenkracht vanuit het menselijke duale, waardoor juist zij het diepste menselijke lijden gekend hebben en tegelijkertijd uitgenodigd werden om zich op het allerhoogste te richten.
Uiteindelijk heeft iedere betrokkene in hun aardse leven een essentiële rol in dit goddelijke plan gespeeld; daardoor heeft het precies kunnen gebeuren zoals het bedoeld was. Dankzij ieders aanwezigheid heeft Yeshua uiteindelijk aan het kruis (wel of niet gestorven, dat laat ik even in het midden) kunnen verzuchten:
“In Uw Handen beveel ik mijn Geest.”
Nu wij onze eigen stappen op een soortgelijke, eigen heilige weg zetten, mogen ook wij ons bewust worden en ontvankelijk maken voor de leiding en steun van de Lichtwereld met de Opgestegen Meesters, Engelen en vele Heilige Ingewijden. We kunnen erop vertrouwen dat iedereen, die in ons leven een belangrijke rol heeft gespeeld en nog zal gaan spelen, bijdraagt aan de weg die ons leidt naar wie we werkelijk, vanuit onze Goddelijkheid, zijn.
Relaties vanuit een hoger perspectief
Ieder van ons zal, vroeger of later, vanuit zijn/haar hogere Zelf, vanuit onvoorwaardelijke Liefde en de hoogst mogelijke waarheid naar ons eigen leven gaan kijken. Zodat we ons gaan herinneren waarvoor wij naar de aarde zijn gekomen, en hoe al onze relaties daar eigenlijk dienstbaar aan zijn.
Ik heb de Lichtwereld om begeleiding gevraagd, met de intentie om relaties die we aangaan en ook weer achter ons laten op onze aardse weg, in het licht van die hogere Waarheid en Liefde te mogen doorzien. Ontroerende terugblikken en herbelevingen namen mij terug naar mijn eigen begin. Ik deel ze, als afsluiting van dit artikel; dat dit moge bijdragen aan het herinneren van onze Goddelijkheid.
Opnieuw naar de aarde
Ik voelde de aandacht en aanwezigheid om me heen toenemen. Dit was een belangrijk moment, en ik had me voorgenomen om zo veel mogelijk in mijn ziel te prenten van wat zich nu zou laten zien, zodat ik het me op aarde zou kunnen herinneren.
Tegenover mij stonden zeven zielen, en allemaal zouden ze in een mannelijke persoonlijkheid een rol gaan vervullen in mijn komende leven.
Mijn aandacht ging als vanzelf naar de eerste. Achter hem stond Aartsengel Michael. Een helder blauw licht ging van hem uit, de eerste ziel leek vanuit dit licht te spreken.
“Ik zal je vader zijn. Ik zal je helpen om je te herinneren dat jouw ware kracht je voelen is. Ook zal ik je aansporen om op zoek te gaan naar jouw eigen innerlijke man. Daardoor zul je jezelf weer volledig kunnen gaan dragen, op aarde, in Al wie je Bent.”
Even leek er een stroom van menselijke ontroering door me heen te gaan bij het ontvangen van zijn boodschap. Terwijl we voor elkaar bogen, realiseerde ik me de veelomvattendheid van zijn woorden.
Toen sprak de tweede ziel.
“Ik zal je eerste vriend zijn. Ik zal je helpen te herinneren hoe het voelt om de uitverkorene te zijn, door toch voor jou te kiezen. Ook zal ik je helpen met de heling van de vrouwelijke wond, door je karmische pijn rondom intimiteit te activeren.”
Ik voelde zijn oprechte intentie hierbij en nam me voor om dit te blijven herinneren als ik eenmaal daarginds achter de sluiers van vergetelheid zou zijn. Ik boog voor hem.
Ineens werden we omgeven door hemelse muziek, die zo krachtig was dat ik me ophief om alle klanken door me heen te kunnen laten spoelen. De derde ziel sprak.
“Ik zal je muziekzielenmaatje zijn, en je helpen met het realiseren van je DNA-klankpotentieel op aarde. Ook zal ik samen met jou een weg voorbereiden waarop mijn Vriend naast me zich weer bij je kan voegen.”
Dit alles raakte me diep, zonder dat ik er nog invulling aan kon geven. Ik realiseerde me het grote geschenk van wat me te wachten stond. De klanken vulden mijn veld van top tot teen en even was ik één met deze grootsheid.
Daarna daalde er een intense stilte neer. Terwijl ik op keek, zag ik Jozef van Arimathea staan en mijn energieveld vergrootte zich als vanzelf, alsof onze velden elkaar moesten raken. De vierde ziel stond voor hem en deed nu een stap naar voren; zijn emerald groene licht verwarmde mijn hart.
“Ik zal je zoon zijn; slechts even in de aardse sferen doch eeuwig bij je. Ik zal je helpen om het oude karma rondom schuld te klaren, zodat je je onbevlektheid weer zult ervaren. Ik zal je begeleiden op alle Graalreizen om je te helpen herinneren.” Parcival … ! Even waren we ons bewust van de menselijke impact van zijn opdracht en wat het met mij als moeder zou doen om hem van mij te laten scheiden, nog voor hij geboren was. Ik boog diep voor hem en daarbij legde hij een groene energetische mantel om me heen.
De vijfde ziel leek nog in gebed verzonken; achter hem zag ik Serapis Bey. Ik voelde onze Egyptische verbinding. Vanuit hun witte licht begon de ziel weloverwogen te spreken:
“Ik zal je spirituele vader zijn. Ik zal je helpen om je bewustzijn nog meer toegankelijk te maken voor Al wie je Bent, om persoonlijke wonden uit je kindertijd en oude levens te helen, en je weg op aarde voor te bereiden om je plek als spirituele leraar opnieuw in te nemen.” We bogen naar elkaar met de Namastégroet, waarmee we onze overgave aan deze missie bevestigden.
De zesde ziel werd door zijn enthousiasme al naar voren gestuwd voordat de vijfde ziel terug was getreden. Een wervelende energie omgaf hem en hij zei:
“Vele levens hebben wij al gedeeld. Ik zal nu je man zijn, zodat we door onze verbinding een veld van Liefde en veiligheid creëren om een oude, grote Ziel te kunnen ontvangen in het aardse; zij zal onze dochter zijn. Daarna zal ik je helpen om vertrouwen terug te krijgen in jouw eigen Weten, door terug te treden.”
Een grote vreugde bubbelde op, als een grote bel van gouden licht die voor mijn hart bleef stuiteren. Ik voelde me blij worden van zijn belofte en ervoer een soort van ongeduld; ‘laat het maar helemaal gebeuren zoals bedoeld’.
Toen voelde ik een Engel achter me komen, en tegelijkertijd zag ik achter de zevende ziel ook een Engel verschijnen. Niet de ziel sprak, maar de Engel achter hem: “Aards gezien is dit een zware opdracht. Daarom zullen wij jullie extra begeleiden tijdens deze periode van ontmoeting van jullie zielen.” Wat aarzelend stapte de zevende ziel naar voren en zei: “Ik zal je vriend zijn die je zal helpen om naar jouw donkere stukken te gaan die het moeilijkst toegankelijk zijn als je eenmaal daar bent. Er zijn daar allerlei namen voor die ik het beste kan samenvatten als ‘menselijke onmacht’. Ik zal je helpen om die stukken te openen die voor een mens bijna ondragelijk zijn. En dit al kan ik doen juist omdat we deze verbinding hebben.” Daarmee keek hij mij in de ogen en het was alsof ik daar de pijn al kon zien die we op aarde zouden gaan beleven.
Ik zuchtte. Het was niet niks wat me te wachten stond. Toch voelde ik ook duidelijk mijn “JA”; mijn ziel wilde gaan.
Terwijl ik alles zo eens door me heen liet gaan en ik de zeven zielen één voor één in dankbaarheid aankeek, voegde zich ineens een achtste ziel in de rij. Hij werd vergezeld door Yeshua, Maria Magdalena en andere opgestegen Meesters van Licht.
Het was alsof er een golf van Licht en Liefde door het universum spoelde; die golf leek dwars door mij heen te schijnen en tegelijkertijd viel ik er mee samen.
“Ik Ben”, sprak de achtste ziel, “jouw mannelijke helft; jouw Goddelijke Tweelingstraal. Samen zullen wij, ingedaald en tegelijkertijd los van elke aardse vorm, elkaar helpen om de weg vrij te maken voor de verbinding met onze hoogste Goddelijke delen. Allen die hier vandaag aanwezig zijn zullen dit proces ondersteunen. Tegelijkertijd zul je je gaan herinneren dat je één van ons bent, om je Licht weer ten volle te gaan bewonen en in te zetten ten dienste van het hoogste goed van de mensheid.”
Ja, zo was het. Ik kan elk woord hiervan onderstrepen, want dit was, en is, zoals wij in essentie bedoeld zijn: vanuit onze Goddelijkheid, belichaamd op aarde.
Dat we mogen toegroeien naar dat bewustzijn, waarmee we dankbaar gaan beseffen dat iedere metgezel op onze levensweg, die ons heeft aangeraakt, ons een stap dichterbij de herinnering gebracht heeft van dat wij allen Liefde en Licht Zijn.
Mieke Vulink