Artikelen

De meesten van ons bevinden zich momenteel op een brug, die de ontwakende mens naar een heel nieuwe levensfase leidt. We kunnen met onze menselijke zintuigen en ons menselijk verstand niet vatten hoe, wat, wanneer en waarheen; dit wordt zo zorgvuldig mogelijk vanuit hogere dimensies geleid. Het enige wat wij zelf kunnen doen is volgen en vertrouwen, en de oude programmeringen die zich onderweg zullen aandienen liefdevol facen.

Deze tijd is één grote oefening in acceptatie van alles wat zich innerlijk en buiten onszelf aandient. Het is ten diepste een heilige tijd, maar voor het ego niet altijd gemakkelijk om zich ondergeschikt te maken aan een ‘onzichtbare’ hogere regie. We kunnen de focus zetten op een zo getrouw mogelijk begeleiden van onszelf naar een liefhebben van al die delen waar we nog niet helemaal in vrede mee kunnen zijn.

Ik schrijf regelmatig artikelen over bewustwording, onze transformaties en ascensie-processen. Dat zal ik ook zeker blijven doen. Op dit moment kan ik wel een boek volschrijven over alles wat er sinds half december is gebeurd. Het is nogmaals niet te vatten, wat we ook zouden proberen. En het is juist beter om het oude ‘willen- begrijpen’ en analyseren los te laten, omdat dat ook oude vormen van controle zijn van het ego. Inzichten komen moeiteloos uit de lucht gevallen tijdens, of na ieder moment van overgave en ont-spanning.

Het overgaan van mijn jonge neef raakt me tot op het bot. Uit respect voor zijn ouders en zus schrijf ik er verder niets over; dit moet binnen onze familie blijven. Maar er is nog veel meer gaande wat nog niet rijp is om verwoord te worden; ik zit midden in een overgang naar een volgende fase waarbij ik even niet moet uitschenken..

Het enige wat ik wel vanuit mijn hart wil meegeven is dit:
we kunnen vanuit ons menselijke zijn nog zó ons best doen, het denken te weten hoe het leven zou moeten gaan of worden, ons (beperkte) bewustzijn en onze nog vervormde en gewonde denkkaders op situaties plakken;
uiteindelijk heeft ons eigen goddelijke Zelf, dat verbonden is met de allerhoogste Goddelijke Bron, altijd het laatste, liefdevolle woord. Dat woord komt regelrecht uit het Licht waar wij mensen ‘U’ tegen kunnen zeggen.

Wat er gesproken en geschapen gaat worden in jouw leven is afhankelijk van jouw zielenplan. Hoe zwaar, onleefbaar en cru dat soms vanuit het menselijke gevoel en zicht kan zijn, uiteindelijk zal toch volbracht worden waarvoor je naar de aarde bent gekomen. Buiten de dualiteit bestaat er geen falen, te vroeg of te laat, goed of fout gedaan. Er is één grote, hogere regie werkzaam; de geest werkt door ons heen bij iedere ademhaling. Daar kunnen wij ons nog maar een heel klein deel van voorstellen. In deze inwijdingstijd wordt iedereen vanuit het eigen ontwikkelde bewustzijn en zielenplan door licht en donker, eb en vloed heengeleid, precies congruent aan het goddelijke pad dat voor jou op Aarde ontstaat.

Het zijn onze eigen menselijke invullingen en gedachten die vinden dat iemand niet goed bezig is. Het is onze eigen oude angst die opspeelt in situaties die oude traumavelden triggeren die maakt dat we oude mentale en emotionele gedachtevormen projecteren, waardoor er weer een nieuwe innerlijke strijd ontstaat. Iedere innerlijke strijd zal je iets opleveren waarmee er weer iets uit je zielenplan ‘afgevinkt’ kan worden, zonder dat je hoeft te weten wat. Elk oordeel dat we nog op onszelf of op een ander hebben, dat wijst op schijnbare tekortkomingen van onszelf of een ander, komt voort uit onverwerkte, oude ervaringen die ons plaatjes doen plakken en belemmeren om onvoorwaardelijk liefdevol en neutraal te kunnen waarnemen.

Achter alles wat we meemaken zit een ongelofelijk groots en eeuwig doorgaand plan. Als je je daar aan over durft te geven, zet je jezelf in beweging op de brug. Dat is het enige wat je hoeft te doen. Op de meest cruciale momenten in je leven zul je voelen dat je het als mens even niet meer weet. Dat is een gouden moment, want dan kan er door jou heen gehandeld worden. Dan hoef je alleen nog maar te volgen. Waar er dan protesten, emoties of angst de kop opsteken zijn pure, onvoorwaardelijke overgave en liefde nodig. Alles wat als zwaar en onleefbaar voelt is tijdelijk en bestaat alleen in de dualiteit. Het komt voort uit onschuld, uit menselijke beperkingen en oude erfenissen die we nu eenmaal ervaren onder de sluiers.

Konden we maar door de sluiers heen kijken (daar zijn we naar op weg!). Dan zouden we zien dat afscheiding niet bestaat. Daar, in de werelden die we nu nog niet als zo tastbaar kunnen ervaren als onze eigen Aardse wereld, gaat het leven gewoon door. Daar gaan we ‘gewoon’ verder met onze eigen ontwikkeling en groei, en zijn alle verbindingen onschendbaar en eeuwig. 
Wat als een majestueus baken van Licht boven alle werelden uitsteekt en alle harten van alle levende wezens verwarmt, is de Goddelijke Liefde. Ik wens ons toe dat we daar steeds meer van kunnen ervaren. Mogen we onze innerlijke, eeuwige levensstroom steeds intenser kunnen gaan voelen en liefhebben.

PS voorlopig dus geen groepsaanbod vanuit de praktijk, maar stille rijpingstijd voor mezelf, en af en toe een artikel <3