De Opstanding van onze Goddelijkheid

Rond de Paastijd komt het levensverhaal rondom de kruisiging en de opstanding van Jezus opnieuw in ons bewustzijn. Misschien merk je zelf dat dit verhaal inmiddels een andere betekenis voor je heeft gekregen dan een paar jaar geleden. Er is al veel in ons bewustzijn verschoven. De vertroebelde, kerkelijke saus heeft plaats gemaakt voor de diepere waarheid die Jezus ons heeft willen tonen met zijn aardse incarnatie.

Wat er tevoorschijn komt is een grootse weg die voor ons allen klaar ligt. Het is de innerlijke weg van de gekneusde en verdwaalde mens in de dualiteit die uitreikt naar het ‘I AM’, dat vanuit Goddelijke Liefde en Wijsheid glorieus zal verrijzen.

Opstanding: Jesus Christ Superstar

Het is geen toeval dat juist nu Jesus Christ Superstar toch nog weer een aantal keren in Nederland gespeeld wordt. Ted Neeley is de uitverkoren man die de hoofdrol vertolkte vanaf de eerste dag dat deze musical werd verfilmd. Vanaf 1973 heeft hij wereldwijd miljoenen bioscoopgangers herinnerd aan de kruisiging en opstanding van Jezus.

Nu vindt de boodschap en de energie van Jezus, via het lichaam en de stem van Ted Neeley, opnieuw zijn weg naar duizenden mensenharten. Met het verschil dat we ons nu bewust zijn geworden dat Jezus ons vooral de mogelijke opstanding van ons I AM getoond heeft. Daarmee worden meer dan herinneringen gewekt aan de ware weg naar onze goddelijkheid.

Ik was erbij, vorig jaar. Met kippenvel van top tot teen, en met een diep besef hoe we allen stap voor stap geleid worden tot het moment waarop Jezus zich overgaf aan het kruis, zag ik hoe Ted Neeley daarna een lichtlichaam toonde dat een groot deel van het publiek in extase bracht. Geen wonder, want het herinnert ons aan waar we allemaal diep en intens naar verlangen; de opstanding van de goddelijke super-star in onszelf. Daarmee wordt de veroordeelde en gekruisigde man in ons weer verheven tot in zijn oorspronkelijke, goddelijke staat.

Na het leven van Jezus hebben de kerken steeds meer de Goddelijke Wijsheid geclaimd en die tot een aardse supermacht verklaard. De Goddelijke Liefde, die Jezus op aarde terug heeft willen brengen, is zo goed als verwijderd uit vele kerkelijke geschriften, of zorgvuldig weggestopt in de catacomben van het Vaticaan. Daarmee deed een nieuw stadium van het vrouwelijke lijden zijn intrede.

Her story will be told: Mary Magdalene

Maar … zie wat prachtigs er nu gebeurt: van Maria Magdalena verschijnt een film die háár wereldwijd uit de schaduwen haalt! Het goddelijke vrouwelijke verschijnt vrijwel tegelijkertijd op het witte doek en zet daarmee een veel waarachtiger beeld neer over de Goddelijke Liefde die er tussen Maria Magdalena en Jezus was.

Maria Magdalena was een vrouw die diep van binnen wist hoe heilige intimiteit bedoeld was. Als hoogst ingewijde Isis Priesteres, liet zij de liefde voor deze ‘zoon van God’ tot in het diepste van haar aardse, fysieke vezels toe. Via haar bewustzijn kon zij het aardse lijden overstijgen en doorgroeien naar wat ware, onvoorwaardelijke Liefde is: de totale éénwording met haar Goddelijke Missie voor dat leven.

Via beelden, teksten en close-ups van de verbinding tussen Jezus en Maria Magdalena wordt hun leven vanuit haar perspectief getoond.  Daarmee worden ook de meest oude herinneringen aan het goddelijk vrouwelijke in ons allen gewekt, bemoedigd en bevestigd.

Openbreken

Niet alleen de vrouwen, maar ook de mannen worden op deze manier rechtgezet in een heilige balans die tijdens verschillende tijdsperiodes verschoven is. Tijdens die verschuivingen is het voelende, vruchtbare en stromende veld, dat zich in haar volle en heilige grootsheid alleen kan openen in onvoorwaardelijke Liefde, afgesloten geraakt. Sterker nog: het is tot minderwaardig en zondig verklaard.

Dankzij de Flower-Power-bewegingen is dit eind jaren zestig, begin jaren zeventig opengebroken. Het vrouwelijke in ons kon zich heel voorzichtig uit haar korset van veroordeling en vernedering gaan bevrijden. De innerlijke drive om de macht van het overheersende en onderdrukkende mannelijke te doorbreken ging verder in ‘The Rise of the Divine Feminine’. Eindelijk werd het licht terecht teruggezet op kwaliteiten als liefde, schoonheid, sensitiviteit, intuïtie, innerlijke wijsheid en de kracht van openheid. Vele velden van het gewonde vrouwelijke kwamen daarmee weer uit de kreukels.

Via een extreme drang om haar heilige positie terug te claimen is dit niet altijd even liefdevol gebeurd. De opstanding van het heilige vrouwelijke is met een flinke persoonlijke wilskracht gepaard gegaan. Het mannelijke heeft, vanuit opgekropte emoties en onwetendheid, heel wat onterechte oordelen en ladingen over zich heen gehad. Maar begrijpelijk is het wel; het is immers niet de eerste keer dat het mannelijke en vrouwelijke elkaar vanuit de dualiteit zo in een scheefstand hebben gezet.

Goddelijke Liefde en Goddelijke Wijsheid; drie aardse incarnaties

In eerdere artikelen heb ik het al over de verschuivingen van het goddelijke vrouwelijke naar het aardse mannelijke gehad in de tijden van Lemurië en Atlantis. Tijdens een afstemming rondom het thema vervormingen van autoriteit ervoeren Vincent en ik ineens de aanwezigheid van St. Germain. We gaven ons over en lieten ons leiden naar wat hij ons wilde laten zien.

Meteen stroomden de beelden binnen over hoe Venus en Mars energetisch ooit samen een Lemniscaat vormden. De planeet aarde draait tussen Venus en Mars in. Ze vormen daarbij een vrouwelijke en mannelijke pool die de dualiteitservaring op aarde ondersteunt.

De aarde zelf is een heel groot bewustzijn, dat nu bezig is aan haar derde incarnatie. We zagen hoe zij tijdens haar eerste incarnatie vooral de onvoorwaardelijke Goddelijke Liefde belichaamde; de kwaliteit die Venus nog altijd draagt en naar ons uitstraalt. Tijdens haar tweede incarnatie werd vooral vanuit de Goddelijke Wijsheid op aarde geschapen en geleefd. Wijsheid is een kwaliteit die vooral op Mars in alle mogelijke energetische varianten is doorontwikkeld.

Nu de aarde bezig is met haar derde incarnatie, zullen deze twee grootse kwaliteiten, de Goddelijke Liefde en Wijsheid weer in ons als mens verenigd willen worden. Zowel de Liefde als de Wijsheid zullen ons leiden naar een innerlijke opstanding.
Kijk maar naar wat Jezus in zijn boodschappen uitdraagt, kijk maar naar wat Maria Magdalena in haar leven belichaamd heeft. Het zijn deze twee krachten die ons samen kunnen verheffen naar ons ‘I AM’, naar het ‘IK BEN’, naar ons zuiverste Zelf.

Venus en Mars gescheiden

“Het is niet de eerste keer geweest dat de Wijsheid zich afgescheiden heeft van de Liefde en in vervormingen terecht is gekomen”, zei St. Germain. En prompt zag en voelde ik hoe de oorspronkelijke lemniscaat tussen Venus en Mars losschoot, doordat het rechterveld, het Martiaanse veld, zich los maakte van het linker, Venusiaanse veld. Meteen kwam er een heel diep verdriet in me omhoog dat nog drie dagen heeft aangehouden; net zo lang totdat ik de boodschap achter het verdriet begrepen had.

Er werd gezegd dat dit gebeurd is tijdens de vierde periode van Venus. Er ontstond een krachtige, vernieuwende impuls vanuit het Martiaanse veld; de scheppers wilden andere manieren van scheppen gaan ervaren. Daarmee trok het zich terug uit het verfijnde Venusveld en was de splitsing tussen Venus en Mars een feit.

Scheppen op Venus

Op Venus ging elke nieuwe schepping door alle twaalf goddelijke stralen heen totdat ze de dertiende straal, die van de Goddelijke Wijsheid, bereikte. Dat proces gebeurde heel subtiel en met een enorme verfijning. Het scheppen was altijd een vreugdevolle uiting van pure Liefde, zonder enige beïnvloeding van dualiteit die elders in het universum al aanwezig was.

De scheppingsdrang ontstond vanuit een diepe afstemming en overgave. Het ging langzaam, door al die twaalf lagen van de Goddelijkheid heen. Uiteindelijk ontstond er via de dertiende laag een prachtig, nieuw goddelijk evenbeeld; een ware goddelijke opstanding in velden die zich vanuit maagdelijke onbevlektheid ontwikkelden.

Door de afsplitsing van het Martiaanse Veld is er iets verdwenen uit het Venusveld, dat het vrouwelijke in ons als ontwaardigd ervaart. Dat is niet bewust gedaan; dat is gaandeweg ontstaan doordat er vergelijkingen kwamen tussen de verschillende scheppingsvormen. Zowel Mars als Venus zijn hierdoor naar lagere dimensies gedaald.

Het was alsof het vrouwelijke, als reactie op de afscheiding, zich nog meer richtte op het Liefdesveld dat was achtergebleven. En dat was op den duur ‘niet genoeg’, niet volwaardig, niet krachtig en zeker niet snel genoeg. Hoe verder men afdaalde in de dimensies van bewustzijn, des te minder volwaardig het goddelijke, onvoorwaardelijk liefdevolle bleek in de ogen van de Goddelijke Wijsheid dragers.

Scheppen op Mars

De Martiaanse creaties werden gaandeweg nog sneller, indrukwekkender, en grootser van vorm. Ze creëerden alleen vanuit de dertiende, zwarte, goudgele straal; die van de Goddelijke Wijsheid. De Martianen verloren zich in ’t gereedschap en in de mogelijkheden die steeds uitgebreider werden. Elke nieuwe creatie gaf een soort orgastische ervaring; een extase die hun wegleidde bij de oorsprong van het Goddelijke scheppingsveld.

In plaats van de vrouwelijke overgave waar het Venusveld mee doordrenkt was, verwerd het Martiaanse scheppen tot een penetreren van verschillende velden. Deze manifestaties waren niet langer verbindend, maar scheidend. Hierdoor ontstonden er krachtvelden die onbewust nog steeds doorwerken in onze persoonlijkheid, met name in de intimiteit.
Terwijl het vrouwelijke het liefdevol ontvangende, het vertragende en de zachte subtiliteit van Venus mist, kan het mannelijke zich nog verliezen in de herinnering aan de Martiaanse orgastische ervaringen van exploderende creatiestromen.

De breuk tussen Venus en Mars

Deze splitsing van lang geleden werkt nog steeds in onze huidige relaties door. Lang waren het de vrouwen die zichzelf tegenkwamen in relaties die niet echt ruimte gaven voor het delen van de meest pijnlijke gevoelens. Maar achter alle huidige processen leeft ook een eenzaam mannelijk gevoel.

Het innerlijke werk aan onze vervormde mannelijkheid lijkt op eigen eilandjes te gebeuren, stil en verborgen. In onze mannelijke kant zit nog veel dat zich veroordeeld en niet begrepen voelt. Wat ontbreekt is waardering voor het doorontwikkelen van de schepping. Het mannelijke voelt zich mede niet gezien doordat het vrouwelijke het druk had met haar eigen opstanding uit de as, en ze haar innerlijke Godin ook luid en duidelijk weer tot heilig verklaard heeft.

Opstanding leidt naar Heelwording

Door de opstanding van het Divine Feminine, en zeker doordat Maria Magdalena uit het verdomhoekje is gehaald heeft het vrouwelijke zichzelf weer teruggevonden en zich verbonden met haar collectieve, spirituele proces. Dwars door de angst- en pijnvelden heen vond en vindt ze juist door Liefde haar weg terug naar haar waardigheid en kracht. En daarmee ook naar dat wat hen onderling verbindt.

Maar ook het mannelijke is begonnen aan zijn innerlijke opstanding. Steeds meer mannen beginnen lucht te geven aan hun worstelingen. Tijdens het toelaten en uiten van wat hen dwarszit ervaren ze hoe ze de Liefdesvelden eigenlijk nodig hebben. Maar vaak verhinderen wantrouwen, schaamte of andere, aan dualiteit gekoppelde emoties het nog dat ze zich echt verbonden kunnen voelen en hun diepste pijnen kunnen delen.

De Goddelijke Liefde, Goddelijke Wijsheid en het Heilige Huwelijk van deze twee krachten in onszelf zal de breuk, die ooit ontstaan is tussen Venus en Mars, kunnen helen.

♥

* Even voor alle helderheid: we dragen allemaal mannelijke en vrouwelijke velden in onszelf. We hebben allemaal incarnaties gehad in mannelijke en vrouwelijke verschijningsvormen. Wat er hierboven geschreven staat is niet te scheiden in ‘de man’ of ‘de vrouw’; het gaat over ons aller bewustwordingsproces.

Dit was deel I. Meer lezen?
2 april 2018 deel II: ‘Venus en Mars: Waar Liefde Wijsheid vindt’
3 april 2018 deel III: ‘Het Heilige Huwelijk van Mars en Venus’