Een liefdesrelatie, waarin je jezelf van top tot teen en in al je verschillende hoedanigheden, in licht en schaduw, onvoorwaardelijk geliefd voelt, is goud waard.
En hoe mooi is het om door de relatie te kunnen groeien in jouw eigen waarde.
Om vanuit het veilige en liefdevolle veld dat je samen creëert, inzicht te krijgen in je onbewuste (nog niet geheelde) persoonlijke delen, die te ontmoeten, doorvoelen en omarmen.
Om samen te kiezen voor een bewust aanwezig zijn in elk contact, waardoor je in de intimiteit toegroeit naar een altijd jezelf kunnen zijn, vanuit een wederzijdse overgave en vertrouwen.
Een relatie die vanuit deze hogere intenties geleefd wordt, zal steeds vrijer worden van eigenbelang en persoonlijke sturing, zodat een zuiver goddelijke liefdeskracht door beide partners heen kan gaan werken, waardoor er uiteindelijk heilige (helende) intimiteit en seksualiteit ervaren kan worden.
Voor sommigen klinkt dit misschien als een onbereikbaar station; vanuit een hogere waarheid is dit wel waartoe relaties kunnen dienen.
In feite bieden al onze relaties gouden mogelijkheden om dichter bij onze essentie te komen. Voordat we incarneerden hebben we vanuit onze ziel al voor bepaalde ontmoetingen en ‘rollen’ gekozen, in overleg met de zielen van de mensen die zo’n belangrijke rol spelen in ons huidige leven.
Werk aan de winkel
De aardse uitvoering hiervan valt echter niet altijd mee. In de praktijk zijn er veel mensen die zich eenzaam, niet geliefd, niet gezien en niet gerespecteerd, of zelfs voortdurend gekwetst voelen in een relatie.
Ook lijden velen van ons nog onder zelfveroordeling en liefdeloze denkbeelden, laten we onszelf in de steek, voelen we ons eenzaam in het donker, gevangen in verwarring, boosheid en verdriet.
In feite verlaten we dan zelf onze eigen plek, die ons ooit vanuit onvoorwaardelijke liefde gegeven is; de plek waar we één zijn met de Bron, met God. Deze plek kun je zien als een energetisch veld dat elk mens inneemt bij elk leven in de stof. Dat veld biedt ruimte aan al wie we zijn, inclusief herinneringen die gekoppeld zijn aan alle levens die we ooit geleefd hebben. In het centrum is onze Essentie, verbonden met de Bron, als een Lichtbaken aanwezig; krachtig, want dit is wie wij vanuit hogere waarheid zijn. Hoe meer we de gewonde delen van onze persoonlijkheid helen en in ons Licht opnemen, hoe meer we onszelf als geestelijk, goddelijk wezen realiseren, des te meer delen van ons hogere Lichtlichaam in dit veld ingedaald en aanwezig kunnen zijn.
Soms zijn we het ons echter niet bewust dat we, nadat we door iets geraakt zijn, samenvallen met een oud, gekwetst deel van ons, waardoor we ons identificeren met een persoonlijk, afgescheiden deel. Hoe eenzaam kan een mens zich dan voelen, hoe zinloos kan het leven dan lijken!
Misschien geeft het troost als je weet dat velen momenteel een nieuwe weg bewandelen, dat veel mensen zich aan het los maken zijn van ‘de oude wereld’ van voorwaardelijke liefde. Die reis brengt je ook naar een stuk niemandsland, die in het begin als leeg en koud voelt. Maar daar ligt nou net een kans om jouw innerlijke liefde en wijze aanwezigheid uit hogere delen van jezelf te ontdekken.
Oude vormen in dualiteit
Het is goed om er eens bij stil te staan hoe veel ‘missers’ we allemaal ervaren hebben in het lief hebben. Laten we eens kijken naar hoe relaties ons vanuit ons persoonlijke, duale beperkte bewustzijn gediend hebben.
Vanuit onze persoonlijke groei bezien, betekende een relatie hebben in de oude vorm veelal dat we elkaar aardse, materiële zekerheid en veiligheid gaven, om elkaars leegte op te vangen, of elkaars ‘gebreken’ aan te vullen. Om samen sterk te zijn, om op de ander te kunnen projecteren wat we in onszelf nog niet wilden of konden zien. Om de scenario’s vanuit de persoonlijkheid uit te kunnen spelen, en de rol van dader, slachtoffer en redder ten volle te ervaren om daarmee een beeld te vormen over onze eigen delen die nog niet in liefde konden zijn, of zich nog niet voor liefde konden openen.
We zochten een invulling voor dat deel in onszelf wat we zelf nog niet konden leven of manifesteren.
Als er in deze relatievormen veel oude pijn aangeraakt werd zonder dat er bewustzijn op kwam, kon het spel van dader en slachtoffer dusdanig hoog oplopen dat beide partners er onder leden. Misschien heb jij een vechtgenoot in plaats van een echtgenoot aan je zijde gehad, of ben je er zelf één geweest.
Of was er sprake van een groot ‘niet geleefd leven in jou’ wat je maar parkeerde, omdat er eigenlijk geen betere versie voorhanden was vanuit jouw beleving.
Of was je dusdanig afhankelijk geworden van je partner en was je allang blij dat je het aardse traject niet alleen hoefde te gaan.
Misschien herken je iets uit je eigen leven en ben je teleurgesteld uit verbroken relaties gekomen. Dan is het zeker zinvol om jezelf te laten begeleiden door een ervaringsdeskundige om te kunnen verwerken wat er verwerkt wil worden.
Vergeet vooral ook niet om naar de kwaliteiten te kijken die je hierdoor verworven hebt, zoals diep voelen, pijn toestaan en herkennen (vanuit de slachtofferkant) en kracht ontwikkelen en ruimte innemen (vanuit de daderkant).
Onze zielen willen alle aardse versies uitspelen, om daar bewustzijn op te krijgen en het uiteindelijk in Liefde te brengen, maar toch heerlijk als deze varianten erop zitten!
Als je partner jou kon geven wat jij in jouw leven tot dan toe gemist had, voelde je je waarschijnlijk gelukkiger en completer. Als hij of zij precies aanvulde wat er bij jou als tekorten aanwezig waren, ken je ongetwijfeld het roze-wolk-gevoel! Je prees je Geliefde de hemel in en beloofde elkaar gelukkig te maken ‘tot de dood ons scheidt.’ In alle oprechtheid overigens, en wat een feest om zo te kunnen aarden en open bloeien in dit veilige veld!
Maar gaandeweg deze rit kon ook het nooit-genoeg-syndroom de kop opsteken; het pamperen en invullen van de tekorten is namelijk niet blijvend helend voor de liefdeswonden die we met ons meedragen vanuit het verleden.
Wederom blijkt: als er geen zelfreflectie bij kan komen, en als beide partners er geen verantwoording voor (kunnen) nemen om bij zichzelf te gaan onderzoeken welke verwachtingen we onbewust bij de ander op het bordje leggen, zullen we onszelf en elkaar in duale scenario’s en voorwaardelijke liefde bezig houden.
Horizontale en verticale verbinding
Vanuit een duale invulling van een relatie – genoeg of niet genoeg gevend, wel mooi of niet mooi genoeg, gelukkig of ongelukkig, te afhankelijk of te zelfstandig etc. – blijven we in een horizontale verbinding (van mens tot mens) zoeken, wat we eigenlijk alleen maar in een verticale verbinding (van aarde tot mens tot Lichtwereld tot God) kunnen vinden.
In de horizontale verbinding ontmoeten we elkaar van mens tot mens, van mens tot baan, van mens tot iedere aardse verschijningsvorm. Maar allemaal vanuit onze eigen inkleuring, die gevormd is door alle beperkte waarnemingen van onze ouders, familie, vrienden, leraren, bazen, buren of wie maar belangrijk waren in ons leven.
Alles wat zij ons hebben gespiegeld over wie wij zijn, is vanuit hun beperkte bewustzijnsveld geuit. Al die beperkte zelfbeelden hebben we meegenomen in onze relaties en die zullen vroeger of later weer door een partner aangeraakt worden.
Op het moment dat we in een relatie in de horizontale lijn vanuit de gekwetste zelfbeelden beginnen uit te reiken, en onvoorwaardelijk begrip en liefde van onze partner verwachten, vragen we eigenlijk of de partner het innerlijke werk voor ons wil opknappen.
Dit is zeker niet ‘fout’; het is een kostbaar oefendecor om te ontdekken waar we verdwijnen in de relatie en waar we onszelf in de steek laten, vanuit een poging om het gebrek aan liefde, dat we innerlijk ervaren, aan te vullen met iets buiten ons Zelf.
Ondertussen groeit bij elk mens het stille verlangen naar iets wat groter en meer vervullend is dan het aardse spel wat we spelen. Op het moment dat we de verticale lijn gaan ontdekken en opwaarderen, tussen ‘Moeder Aarde, Ik en Vader Hemel’, komt ook het besef binnen dat wij zelf onze meest belangrijke steun en toeverlaat zijn in dit aardse traject. En dus ook dat, hoe de buitenwereld ook op ons reageert, wij uiteindelijk altijd weer bij onszelf zullen uitkomen met het brandende verlangen vanuit de ziel, om onszelf volledig te kunnen omarmen, lief te hebben, en onszelf gekoesterd en gekend te weten in het licht van de Bron.
Van vluchten naar kracht en eenheid; het gelijkbenige kruis in jezelf
Eind 2015 weten we dat ‘het geluk’ niet buiten onszelf, in een ander, maar in onszelf te vinden is. Het gaat om een evenwicht tussen onze horizontale en verticale verbinding, verbonden met onze vrouwelijke en mannelijke aspecten.
Als je veel persoonlijk vrouwelijke aspecten in je draagt, kun je jezelf in een relatie gemakkelijker in afhankelijkheid verliezen, door jezelf ‘uit liefde’ weg te geven in de horizontale vlucht; je projecteert God op de ander.
Als je vanuit je persoonlijk mannelijke kant veelal in actie vertoeft, neigt naar een jezelf identificeren met ‘wie je bent vanuit wat je doet en presteert’ , verdwijn je ook uit de verticale verbinding. Dan kun je voor een voelende partner als afwezig overkomen, waardoor hij/zij het gevoel krijgt er niet genoeg toe te doen.
Vaak ligt er onder welke vlucht dan ook onveiligheid en angst voor zelf-ontmoeting, of voor een confrontatie met pijn; in de vlucht worden we immers minder snel aangeraakt in wat we persoonlijk met ons meedragen. Maar daardoor verlaat je dan eigenlijk ook het contact met hogere delen van jezelf, terwijl juist daar meer vervulling en groei naar Eenheid ligt.
In beide gevallen blijft het overleven in afscheiding, omdat we nog niet aan kunnen en onbewust vermijden wat er werkelijk gezien en gevoeld wil worden.
Hoe meer alles van jou vanuit je bewuste zelf er mag zijn, hoe waarachtiger, wijzer, liefdevoller en krachtiger jij zult worden. En zo gevoelig als de meeste van jullie, lezers, zijn, zo belangrijk is het om ook de tegenpool te ontwikkelen, zodat je echt jezelf kunt beschermen en begrenzen vanuit wie jij bent.
‘In je kracht komen’ is in spirituele kringen nog steeds een gewilde publiekstrekker bij workshops e.d., maar het brengt zo veel mensen nog in verwarring …Het betekent echt niet dat je vanuit je ego met een gemaakte onaanraakbaarheid (overal boven staan en vooral stressbestendig zijn ☺ ) op de barricades moet gaan staan te roepen hoe krachtig en wijs je wel niet bent. Het betekent vooral dat de horizontale en verticale verbindingen steeds meer in Eenheid komen in je hart en bekkenbodem, en jij voelend meebeweegt vanuit het midden van je energetische veld. In dat veld regeert niet langer onze persoonlijkheid, maar onze ziel en hogere Zelf.
Als je al een tijd op het pad naar bewustwording bezig bent met dit proces rondom relaties, en je herkent jezelf (en je oude overlevingsgedrag) in de horizontale en verticale lijnen, zullen zich steeds oudere lagen en levens aandienen die in liefdesvelden ontmoet en geheeld willen worden. De weg lijkt soms eerder zwaarder te worden, want deze oude lagen komen vanuit onze onderbuiken omhoog.
Elk mens draagt de splitsing in zich tussen de onbewuste, diepere en verdichte delen (vastgezet in onze lagere chakra’s ) enerzijds, en de bewustere, hogere goddelijke delen (vanaf ons hartchakra en hoger) anderzijds.
Oertrauma’s, rondom een incarnatieshock waarbij we intens hebben geleden onder de liefdeloosheid en onbewustheid van de mensen om ons heen, of rondom de afscheidingspijn en het ‘kwijt raken’ van het contact met de Bron naarmate we verder en vaker in de verdichting zijn geïncarneerd, zitten diep in onze basis verstopt. Daar huist ons bestaansrecht en ons geseksueerd zijn. Vanuit de diepste betekenis van dit woord is dit een gescheiden zijn vanuit lichaam, psyche en geest; niet alleen van onze wederhelft, maar ook van onze eigen oorsprong; onze val uit de Eenheid.
Dit heeft geleid tot onze verschillen en verlangens, tot onze pijn op scheiding en onderscheiding. Tegelijkertijd heeft het ons aangezet tot de belangrijkste zoektocht naar Eénwording, naar een nieuw verbond waarin we elkaars verschillen bemoedigen en bevestigen. Collectief verlangen we naar heling van de beschadigde delen die we in ons dragen, en een permanente samensmelting met onszelf en, indien mogelijk in de stof, met onze ooit afgesplitste tweelingziel, -vlam en/of -straal.
Zo veel incarnaties als we al hebben gehad, zo veel ervaringen we ook in onze cellen mee dragen. Nu we zo veel opener worden is er maar weinig nodig om geraakt te worden in die oude lagen. Er hoeft maar een hand op een ‘verkeerde’ plek te worden gelegd, er hoeft maar iets onschuldigs te worden geuit wat een trigger blijkt, of er is al weer een opening en een kans om nog meer liefde en bewustzijn toe te laten waar ze nodig zijn.
Hogere Waarheid en Liefde
Er ontstaan gelukkig steeds meer relaties die dit hele proces van groei ondersteunen voor beide partners. Zij zijn niet langer gebaseerd op oude persoonlijke normen of voorwaarden. Ook vinden ze hun nieuwe, eigen vorm uit die ontstaat vanuit overgave aan hogere leiding en een wens naar dienstbaarheid in een groter plan.
De bestaande relaties die onder spanning staan laten meestal zien dat één of beide partners dichter bij zichzelf wil komen en zich (meestal terecht) afvragen of de relatie met hun partner nog wel voedend is en past bij hun essentiële behoeftes. Velen zitten in een spiritueel ontwakingsproces, en als de partner daar niet voor open staat, kan er een belangrijke schakel ontbreken in het contact naar de hogere/diepere lagen. Het kan dan onveilig worden om vanuit alle kwetsbaarheid te kunnen blijven delen waar je zelf doorheen reist.
Daarnaast zijn er veel alleenstaanden die door hun eigen persoonlijke processen heen gaan. Voor sommigen is dit een voedend en diep thuis komen bij zichzelf; andere geven aan dat ze een passende partner wel heel erg missen op deze reis.
Het is per mens en per fase verschillend of dit helingsproces wel of niet gebaat is bij een partner. Gelukkig leidt het leven zelf (of ons hogere Zelf) ons feilloos naar de juiste setting in de juiste fase, vanuit een hoger plan dat precies afgestemd wordt op waar we innerlijk zijn en waar we naar toe willen bewegen.
Alleen of samen; we beginnen ons collectief te herinneren dat we onze eigen gouden plek onder de Goddelijke Zon weer in kunnen nemen, en zullen van daaruit ook gelijkgestemde mensen ontvangen in ons leven. Als we ons vanuit die plek voor het waarachtige in onszelf en de ander kunnen openen, ongeacht welk deel zich wil aansluiten, dan zal elke ontmoeting ons naar een blijvend Thuiskomen leiden in onze eigen, maar ook elkaars Goddelijkheid.
Mieke Vulink
Mieke Vulink heeft onlangs ‘The Book of Love‘ geschreven; een Heilige Graalreis in woord en beeld, in oude voetsporen van Yeshua, Maria Magdalena, de Essenen en Katharen.