Je kijkt me aan, met nieuwe ogen
die diep in mij de schepping raken
Je schudt mijn hand, en noemt je naam
en ik voel plots dat oude baken
Ik hoor je stem, en ik breek open
gewiegd word ik, in zielenklanken
Voordat ik snap wat er gebeurt
begint mijn Hart jou te bedanken
Je blijft een raadsel, wie ben je toch
wat maakt jou zo veel meer dan anderen
Waarom besef ik nu ineens
dat heel mijn leven zal veranderen
Dan ga je weg, ik raak het kwijt
ik stort in donkere diepe dalen
Er is een pijn, een scheur, verlies
en ik begin in shock te dwalen
Waar is de Liefde, waar is God
waar is waar ik hier voor wil leven
Waar is het Licht, en waar ben jij
Ik ben opnieuw alleen gebleven
Dan zie ik haar, mijn kleine ik
zij kijkt me aan met grote ogen
“Ik wacht op Jou, Jij kent de Weg
Jouw Liefde heeft mij nooit bedrogen”
Ik zie mijzelf, met al mijn wonden
en sla mijn armen om me heen
Oeroude kreten van diep gemis
schrijnende pijn, van zo alleen
Hoe ik ook snak naar andere armen
ik zie dat ik hier stil en zacht,
in al mijn liefde en mijn naaktheid
op deze Eenheid heb gewacht
De Bron in mij verlicht mijn donker
En Vader Hemel is mijn hoeder
In zijn bescherming adem ik heelheid
tot in mijn schoot, mijn Aardemoeder
Dan op een dag kom jij opnieuw
de Liefde vond jou in jouw wonden
Er is geen ik, en ook geen jij
maar gouden gloed, de Graal gevonden
Ik kijk je aan, met heel ons Hart
komen we thuis, op heilige grond
Ik voel je Ziel tegen de mijne
dit is een oud, gezegend verbond
Zo diep geraakt, ik geef me over
aan iets heel groots, dat mij verstaat
Ik word weer één, met heel mijn Wezen
nu ik mezelf nooit meer verlaat.
*♥♥*