Wat als je ziel je naar een voor jou heilige plek roept?

Uit het interview voor Oervrouw Magazine ‘De Godin’

‘In 2015 heb ik voor het eerst een reis naar Zuid-Frankrijk gemaakt. Daar ging van alles aan vooraf, maar hoe dan ook viel de roep naar dit gebied niet meer te negeren. Ook mijn dochter Eva (toen 20 jaar), met wie ik deze reis gemaakt heb, werd hier naartoe getrokken. Eva is minstens zo sensitief en bewust als ik. Daarom konden we samen door hele diepe processtukken heen gaan. Als moeder en dochter samen, was dit echt een onvergetelijke reis, zowel innerlijk als ter plekke.

Uiteindelijk eindigde die reis met een week in een appartement van Les Labadous. Dat is een spiritueel centrum dat in een soort 5D-bubbel aan de voet van de berg van Rennes-le-Chateau ligt. Sowieso voelt dit hele gebied als een 5D- en hogere cocon. Iedereen die hier komt, loopt vaak met een glimlach rond, omdat ze zich verwonderen over de enorm snelle manifestaties en synchroniciteit die hier steeds aanwezig zijn.

En zo keken wij net zo, vanuit het dal, dagelijks glimlachend en verlangend omhoog naar de berg waarop dit magische en raadselachtige dorpje ligt. Het was als een magneet voor me! Sowieso gaf de hele vallei met alle bergen rondom me het gevoel van ‘Oh, eindelijk, na zóveel levens mag ik hier weer zijn!’ Dikke tranen, overweldigd door emoties, maar ook zulke diepe gevoelens van dankbaarheid en een verbinding met ‘boven’ die alsmaar toenam.

Nou… Deze reis heeft enorm veel gevolgen gehad! Allereerst kregen Eva en ik zoveel herinneringen aan
vorige levens hier, dat ik me helemaal suf geappt heb naar Vincent, die toen nog ‘slechts’ een collega-therapeut was. Uit al die appjes ontstond, eenmaal terug in Zutphen, een boek. Dat was totaal niet gepland. Maar ik had al een behoorlijk netwerk opgebouwd door al mijn artikelen, door het geven van individuele sessies en groepen rondom bewustwording, transformatie, healing, etc. En steeds meer mensen, die hun verbinding met Kelten, Druïden, Essenen, Merovingische Priesterkoningen, Katharen en Tempeliers begonnen te voelen, namen mijn boek mee naar dit gebied, als een soort spirituele reisgids.

Het boek heette eerst ‘A Book of Love’, want dat was de titel die ik innerlijk hoorde. Maar dat gaf zoveel verwarring (van ‘oh is het in het Engels dan?’) dat ik het een andere titel besloot te geven. De prachtige nieuwe druk van dit eerste boek komt binnenkort uit, met de titel ‘Een Reis Naar Liefde – Een Spirituele Queeste in Zuid Frankrijk.’
Sinds 8 September is het boek ook in het Engels verkrijgbaar: ‘A Journey to Love – a Holy Quest in southern France’

Ondertussen groeiden Vincent en ik verder naar elkaar toe. Dat was – op zijn zachtst gezegd – heel erg lastig, want hij was nog getrouwd. Maar eigenlijk wisten onze zielen al vanaf het begin dat het in de sterren stond dat we uiteindelijk samen verder zouden gaan, als man en vrouw. Ik was heel erg benieuwd of hij zich net zo thuis zou voelen komen als ik, in dit gebied. Eind 2018 kwam de definitieve breuk in zijn huwelijk en in de zomer van 2019 bezochten wij samen voor het eerst diverse plekken in Zuid-Frankrijk.

Het was meteen raak, bingo, thuiskomen; één grote verwondering over de liefde die we deelden voor dit gebied. En ook samen belandden we in de ene herinnering na de andere. Na die reis ben ik meteen gaan schrijven, over onze moeilijke start samen, over al mijn menselijke twijfels maar ook over onze intense bevestigingen tijdens afstemmingen en sessies die we dagelijks bleven doen. Uit dat schrijven ontstond het tweede boek: ‘Onsterfelijke Liefde – Ontwaken in Heilige Voetsporen’.

Zuid-Frankrijk bleef maar trekken, we wilden steeds weer een paar weken terug… Maar het was vermoeiend om geen vaste plek te hebben, en de koffers steeds weer in te pakken en naar een volgende B&B te gaan. Dus besloten we om één reis helemaal te besteden aan het zoeken van een vast huurhuis. Maar waar we ook kwamen, hoe prachtig, ruim, groot, Katharenachtig, Esseens, Tempeliers-krachtig of indrukwekkend de plekken ook waren die we bezochten en invoelden; bij mij bleef steeds maar de wens roepen om één week boven op die berg te kunnen zitten, in Rennes-le-Chateau zelf.

Op een namiddag ontdekte ik een papiertje op een prikbord in het meest bekende restaurant hier: Le Jardin de Marie. En om een lang verhaal kort te maken: dit papiertje bracht ons in contact met de beheerder van dat restaurant, die in 2021 onze huurbaas is geworden. Ik zie me nog staan, boven op het balkon hier, emotioneel en geraakt tot op het bot, uitkijkend over de vallei die zóveel liefde in me oproept! ‘Oh echt?’ bleef ik maar voelen… ‘Lieve Lichtwereld, is het echt waar, mogen wij hier langer dan een week gaan verblijven? Zal dit onze plek worden, voor hoe lang het ook de bedoeling is?’

Verder lezen? Het interview van 12 pagina’s vind je in Oervrouw Magazine nr. 13