Lieve allen,
in deze periode tussen Kerst en Oud & Nieuw zitten we ook letterlijk en figuurlijk tussen oud en nieuw in. Veel mensen kwakkelen al wekenlang met hun gezondheid. Nieuwe transformatieprocessen zijn ingrijpend en worden vaak vooraf gegaan door oude gevoelens van vermoeidheid en vastzitten in zwaarte, emoties en/of depressies. Dat is kenmerkend voor deze periode! Voor nieuwe doorbraken in verbindingen en relaties kunnen oude gevoelens van verlatenheid, minderwaardigheid en ‘er niet toe doen’ de kop opsteken. Zelfs heel bewuste Lichtdragers kunnen de moed en het vertrouwen even kwijtraken…
Wij zijn echter ook snel ontwakende mensen, en niet meer te vergelijken met wie we zo’n 20 jaar geleden waren! We dragen innerlijk een prachtig weten met vreugdevolle beelden over een toekomst die volledig vanuit het Licht- en Liefdesbewustzijn vorm zal krijgen. Velen zien innerlijk voor zich hoe hun leven nog meer zal gaan veranderen, in positieve zin. Maar dat zien ze al jaren, en: het duurt lang, het gaat veel langzamer dan verwacht. Vergeleken met de chaos in de wereld om ons heen lijkt ons verlangen naar heling, liefde, vrede en vernieuwing soms maar een druppel op een gloeiende plaat.
De aarde gloeit ook, van binnen. Er is een grote vuurkracht vrijgekomen in het Universum, waardoor grote alchemistische processen in gang zijn gezet. En het Bronlicht gloeit ook, meer dan ooit! Alles wijst erop dat er nog grotere veranderingen aankomen. De winden waaien hard, er valt veel regen; het water schoont en voedt diepe aardlagen terwijl grijze wolken al wekenlang de zon bedekt houden, zodat we ons eigen licht gewaar gaan worden. We worden bemoedigd om de lichtende gloed van onze ziel te volgen, en ons niet langer te identificeren met alle uiterlijke donkerte, die zich momenteel duidelijker dan ooit aandient.
Op de drempel van het oude jaar vinden ultieme uitzuiveringen plaats! Wereldwijd ervaren miljoenen Lichtdragers hoe gevangen ze zich nog kunnen voelen in de zwaarte van de collectieve velden om zich heen. Met velen tegelijk worden we ons ervan bewust hoelang we ‘ik’ tegen die zwaarte gezegd hebben, hoelang we gevochten hebben om te overleven, en hoelang we gedacht hebben dat er iets aan onszelf ontbrak…
Vorige week lag ik nog bijna iedere nacht een paar uur wakker. Tijdens één zo’n nacht kreeg ik een beeld over mezelf. Muurvast zat ik, midden in een enorme berg afval die zich tot aan mijn oren had opgestapeld. Ik voelde me beroerder dan ooit en wist absoluut niet hoe ik mezelf uit die berg kon bevrijden, want ik voelde me op dat moment de berg zelf…. Ten einde raad riep ik innerlijk om hulp, van mijn eigen hogere Zelf en van de Lichtwereld.
Als antwoord kwamen er een paar vragen.
“Hoort deze berg nu eigenlijk nog bij jou?”
Nee, zei ik innerlijk, maar ik heb het wel allemaal gedragen!
“Heb je dit alles al lang gedragen?”
Ja, al vele vele levens, besefte ik.
“Zit hier nog iets in de berg wat nog gezien wil worden?”
Nee, voelde ik. Ik heb iedere ‘homp’ van de berg door en door gezien, doorvoeld en begrepen.
“Voel jij je hier nog verantwoordelijk voor om dit op te ruimen?”
Oh nee, dit was zo klaar! Hoe vaak heb ik niet het loodje gelegd omdat ik wilde helpen om deze zwaarte lichter te maken! Ik voelde zó’n diep verlangen om deze misplaatste verantwoordelijkheid achter me te kunnen laten! En naarmate ik dat verlangen naar ‘achterlaten’ meer toeliet werd het steeds sterker. Ik strekte mijn armen uit naar de Lichtwereld. “Help!” En ook: “Ik heb genoeg gedaan!” Tranen begonnen te stromen, en in alle opzichten wist ik dat ik die berg afval niet meer was, en dat ik mezelf eruit mocht laten bevrijden!
De ommekeer kwam doordat ik innerlijk mijn verlangen volgde naar mijn Lichtkracht, en zei “Maar dat ben ik wel! Dit Licht kan mij losmaken van deze afvalberg!” Hoewel ik op dat moment innerlijk nog geen licht kon voelen of zien ervoer ik wel een aanwezige kracht die me leidde. Als een groot kruis van brandend Licht werd ik rechtop getild, uit het oude veld. Langzaam aan begon ik te stijgen en kon ik neerkijken op wat ik achterliet. Er kwamen nog meer tranen, van liefde en compassie voor de lasten uit mijn verleden, en van dankbaarheid over alle transformaties en mijn huidige bewustzijn!
Ineens zag ik om me heen duizenden mensen met mij worstelen om op te stijgen uit hun eigen afvalbergen. Ik voelde in iedere cel hoe we samen met een eindeloze bereidheid vele offers gebracht hebben, hoe moedig en veerkrachtig we in al die aardse levens zijn geweest, hoe hard we gewerkt hebben om te komen waar we nu zijn…
Lieve mensen, dit is niet mijn verhaal he…. dit is ONS verhaal! We krijgen de laatste weken energetisch en emotioneel enorm veel te verstouwen! Al die oude energieën en programmeringen, negatieve overtuigingen, gedachtenriedels en overleefneigingen worden in ons bewustzijn gestuwd, zodat we heel goed gaan beseffen wat wel of niet bij ons grote Zelf hoort. Het oude wil beslist achtergelaten gaan worden omdat ons ware Christuslicht wil doorbreken! Onze Liefdes- en Lichtkrachten kunnen niet langer overschaduwd worden door donkerte en onwetendheid, door chaos en corruptie, door leugens en fakevertoningen, door macht en eigenbelangen. Ongeacht wat de mensen om ons heen kiezen, zeggen en doen; wij mogen ons blijven realiseren dat ieder van ons een taak heeft voor de grootste bewustzijnsdoorbraak ooit op Aarde!
Eén van die taken is om te beseffen dat we van hogere komaf zijn. We zijn niet uit of van de derde dimensie; onze goddelijke essentie bevindt zich in veel hogere dimensies, waar alles veel minder verdicht is. Hoe hoger je komt, des te etherischer en transparanter de levensvormen zijn. Daar kan alles veel sneller een nieuwe vorm aannemen, ook omdat het met de goddelijke scheppingswetten overeenkomt. In de derde dimensie gaat het scheppingsproces veel trager. Dus wat je innerlijk voor je ziet, als jouw vreugdevollere toekomst: blijf het koesteren, maar heb geduld en vertrouwen! Probeer ondertussen zo liefdevol mogelijk in het hier en nu te blijven, bij jezelf, bij anderen en bij alles wat je doet en zegt. Geef jezelf en anderen alle tijd om dat diepe uitzuiveren te laten gebeuren. Ga niet piekeren of eisen stellen aan wanneer iets ‘klaar moet zijn’; omarm hoe het nu is. Ik oefen mee!
Vanaf begin November zat ik zelf 6 weken in een soort lappenmand, met veel fysieke klachten. Slapen ging amper, zoveel was er energetisch gaande! Nu voelt het zachter, meer als een retraite. De aandacht wil nog steeds naar binnen, en hoewel ik zelf bedacht had om juist eindelijk weer meer naar buiten te gaan heb ik er op sommige dagen geen puf voor. Ik oefen om me nog bewuster te worden van al het oude in mezelf dat niet meer overeenkomt met mijn Ik Ben. Dat is echt niet altijd gemakkelijk. Maar het is wel het meest waardevol wat we op aarde kunnen leren; om ons over te geven aan die innerlijke leiding, die ons naar ons ware Zelf gidst! Dat is het plan dat door de hogere dimensies ondersteund wordt. Zij zullen ons helpen om onszelf te kunnen verheffen uit de oude afvalbergen. Koester waar je werkelijk naar verlangt, en: heb het leven lief, want dit leven wijst je de weg naar jouw ware, goddelijke afkomst!
Ik wens je een liefdevolle overgang van Oud naar Nieuw, tot in 2024,
Mieke