Thea van der Meer

Mijn ervaring tijdens de Atlantis Lemurië dag van 22 september…

Ik voelde een zwaarte in mijn middenrif en hartgebied en een spanning in mijn hoofd. Ik kon er goed bij blijven in acceptatie van wat er op dat moment was. Heel stil, alleen maar aanwezig bij wat er zich wilde aandienen. Ik voelde het zachte veld van liefde terwijl ik in de Lemurië groep zat, mijn hart vol mededogen.

Wat Vincent vertelde over wat er in Atlantis plaatsvond om ons daarmee te kunnen verbinden voor heling, resoneerde niet. Er zat nog een ‘verbod ‘ op. Ik beschreef later aan Mieke de sensaties die ik waarnam. Ze zei: Jij staat op springen, maar je hoofd houdt het nog tegen”. Blijkbaar waren er meer mensen die nog geen contact konden voelen met de Atlantis ervaringen, wat Vincent er toe bracht ons mee te geven dat we liefdevol contact kunnen maken met de delen in ons die ons nog willen beschermen, ze te bedanken voor hun bescherming al die tijden en ze uit te nodigen zich te laten zien, zich te uiten. Dit alles in het liefdevolle veld van Licht, dat ons ook zal begeleiden als we weer thuis zijn.

Ik ben nu enkele dagen thuis en in meditatie heb ik die delen in mij uitgenodigd in het Licht te komen, zich kenbaar te maken. Ik heb ze verzekerd dat er voor mij alleen nog de waarheid bestaat en dat is dat ik Liefde ben , in eenheid met de Bron en alles wat daaruit voortkomt.
Eerst ervoer ik verstijving en intense kou, maar het wordt steeds zachter. Ik ging in gesprek, tranen vloeiden.
De poort gaat langzaam open. Er kwamen beelden dat ik in de menigte stond die Jezus uitjouwden terwijl hij daar liep met het kruis op zijn schouders. Intens mededogen voelde ik in mijn hart voor de mens die ik toen was en alle mensen die daar om mij heen stonden.
Ik heb geduld. Het is al zo’n mooi proces. Er is vertrouwen en weten dat thuiskomen de bedoeling is.

Dankbaar ben ik dat ik aanwezig mocht zijn zaterdag in het zachte Liefdesveld . Liefs, Thea