Plaats maken voor hogere zelfdelen

Lieve mensen!

Graag deel ik iets over de wachtstand waarin we momenteel zitten. Die wachtstand lijkt te zijn veroorzaakt door uiterlijke omstandigheden, maar niets is minder waar. Het is een wachtstand die ons unieke kansen biedt om echt helemaal los te komen van onze oude ballast.

Hoe meer duisternis we om ons heen tevoorschijn zien komen, des te sterker ons verlangen naar Licht voelbaar wordt; Licht dat alleen gedragen en belichaamd kan worden door onze eigen hogere Zelfdelen.

Deze hogere Zelfdelen kennen we innerlijk wel, maar gedurende vele levens konden ze niet mee incarneren. In de volledigheid, transparantie en volmaaktheid zoals we van oorsprong geschapen zijn, konden we dus al heel lang niet aanwezig zijn op Aarde. Zo lang de frequenties op Aarde nog te laag waren moesten onze hogere Zelfdelen wel in hogere dimensies achterblijven, om door ‘Guardians of the Light’ beschermd te worden totdat het collectieve bewustzijnsveld dusdanig gestegen zou zijn dat deze delen van ons ook op Aarde ondersteund zouden kunnen worden.

Velen van ons zitten al jarenlang in een soort wachtstand die ons soms tot wanhoop kan drijven. Als dat gebeurt wordt die frustratie, die uit die wanhoop en machteloosheid voortkomt, meestal naar buiten geprojecteerd. Soms toont zich dit in gedachten als ‘Wanneer gaat die nieuwe praktijk/ partner/ verhuizing/ geldinstroom/zelfverzekerdheid/ levensvreugde er nou komen? En wat als het niet gebeurt?!’ Maar als je het loskoppelt van alle zogenaamde oorzaken buiten jezelf, kom je erachter dat het eigenlijk gewoon om het verlangen naar jouw eigen hogere Zelfdelen gaat!

Veel Lichtwerkers zullen dit herkennen! Vaak was er in dit huidige leven altijd al een (onbewust) verlangen en een gemis naar de eigen hogere Zelfdelen, niet wetende dat er eerst een veel ‘aardser’ leven geleefd wilde worden dat versneld triggers en leerervaringen zou brengen. Na genoeg aardse ervaringen binnen de dualiteit zou uiteindelijk het verlangen naar de hogere delen van onszelf dusdanig aangewakkerd zijn dat we vanzelf wel op een spiritueel pad zouden belanden.

Als je terugkijkt in jouw huidige leven zul je echter zien dat er uit jouw persoonlijkheid een heleboel saboteurs naar voren zijn gekomen die helemaal niet zaten te wachten op hogere delen of ‘een spiritueel leven’. Het ego hield liever zelf de touwtjes in handen, omdat hij of zij ook nog herinneringen droeg aan vorige levens waarin hogere delen (zoals bv Hogepriesters, Profeten, Orakels, Tempelpriesteressen, Discipelen, Parfaits etc) juist wel geleefd zijn. Maar binnen de dualiteit waren dat meestal niet de gemakkelijkste levens…. Het waren juist levens die vaak ‘slecht’ zijn afgelopen. Waardoor het ego vaak de boodschap afgaf: “Ik dank je de koekoek, ik ga niet weer de Heilige uithangen.”

Om te voorkomen dat die slechte levens aan de oppervlakte zouden komen, heeft het ego van alles uit de ‘overlevingsdoos’ tevoorschijn getoverd. Het is vermijdingsgedrag gaan vertonen (“Nee, die weg ga ik niet op, laat me met rust, ik ben hier veilig, het is al moeilijk genoeg op Aarde!”) en het heeft alles ingezet om onze weg naar hogere dimensies te boycotten.

Vanuit Liefde bekeken is dit allemaal heel begrijpelijk. De enige oplossing om die saboteurs uit de weg te krijgen kwam en komt alleen uit onvoorwaardelijke liefde en hogere wijsheid voort, ofwel: met hulp van de Lichtwereld.

Ik deel nu een afstemming van Vincent en mij (uit begin 2020) die volgde op mijn intentie om een dieper inzicht te krijgen in welke delen er in mij nog de verbinding met die hogere delen verhinderden.

Ik had innerlijk die vraag amper gesteld of er verscheen meteen een groot zwart blok voor mijn neus. Het blok was minstens zo groot als een huis. Het lag midden op mijn weg naar het nieuwe leven. Ik kon wel voelen dat de weg achter het grote betonnen blok beschenen werd door het licht van de goddelijke bron. Maar wat ik ook probeerde, hoe ik ook al mijn spierkracht inzette om het blok iets aan de kant te krijgen; het lukte nog voor geen millimeter. Ik kreeg dit met geen mogelijkheid op eigen kracht weg.

Het was duidelijk dat onze aandacht naar het blok zelf moest gaan. Het stond symbool voor alles wat mijn verbinding met de goddelijke bron in mezelf blokkeerde. Het was dus niet één vorig leven wat hier lag. Na wat onderzoek ontdekte ik dat het een verzameldoos was waarin zich vijf zakken bevonden.

De eerste zak die zich meteen meldde was zak nummer drie; het was de zak die in het midden van de weg kwam te liggen.

Interessant was dat we ontdekten dat iedere zak een label had! Op deze label stond ‘Het lukt je toch niet’.

Dit was de zak van oude overtuigingen en oude zelfbeelden. Terwijl ik op de tafel lag voelde dat ik helemaal geen energie had om hier ook maar iets mee te doen. Hier moest hulp bij komen.

We vroegen hulp aan de Lichtwereld en meteen zag ik mezelf ergens anders liggen: in een Heelkamer…

Boven mij was een groot scherm, en daarop kwamen steeds andere gezichten van mezelf voorbij. De ene was heel verdrietig, de andere boos, een derde afgesloofd, een vierde echt misvormd. En zo ging het maar door; er kwam voor mijn gevoel geen einde aan. Het enige wat ik wist was dat ik hier hogere hulp bij nodig zou hebben om al deze delen troost en heling te kunnen bieden.

Op dat moment kwam er een vrouw in beeld die Vincent en ik twee jaar geleden hebben bezocht in de Hospice. Zij was Sophie, het ‘blije ei’, dat aankondigde dat ze blij was dat ze de reis ‘naar de overkant’ kon gaan maken, want zei ze, volledig zeker van haar zaak: “Dáár kan mijn echte Missie beginnen!”

Sophie kwam naast mijn tafel staan, daar in de Heelkamer, en zei: “Kijk, zo gaat dat hier. Het eerste wat mijzelf hier opviel, toen ik hier aankwam, was dat het allemaal alleen maar LICHT was. Eenmaal hier ontdekte ik dat hier geen enkele weerstand is, geen zorg, geen moeite, wanneer je bereid bent om Waarheid te gaan toelaten. Dan gaat alles vanzelf, en krijg je precies op het goede moment de juiste hulp aan je zijde. Kijk maar.”

Met verbazing zag ik innerlijk hoe de ruimte van de Heelkamer zich vulde met heel veel Lichtgestalten. De één keek nog liever dan de ander! Ze waren allemaal vanuit hun hart betrokken met al mijn zelfbeelden die op het beeldscherm voorbij flitsten. In plaats van dat ik al mijn nog gewonde en vervormde delen troost en hulp moest bieden, zo vertelde Sophie, mocht ik deze delen vragen naar wie van de Lichtgestalten ze toe wilden om precies dat te ontvangen wat ze nodig hadden.

Ik was niet eens klaar met mijn vraag of ik zag ze al langs mij heen vliegen, regelrecht de armen of vleugels in van de vele Lichtgestalten. Binnen een mum van tijd was het scherm boven me alleen nog maar gevuld met een soort stralend zonnelicht, en werden al mijn ‘oude Mieke-delen’ heel liefdevol verzorgd, getroost en gekoesterd, Sommigen vroegen om uitleg, waarom hun leven zo was gegaan. Ik wist precies het antwoord, maar ik hoefde het zelf niet te geven; daar zorgden de Lichtgestalten voor.

Ons ‘blije ei’ stond ons stralend aan te kijken, alsof ze deze hele setting zelf bedacht had. Zó blij was ze, dat nu iemand die nog op Aarde was het zelf ‘met eigen ogen’ kon zien hoe liefdevol het daar aan toe gaat! En ze zei ook nog dat dit de zak van ‘oude overtuigingen’ was, waarvan je alleen maar de vergissingen en de onwaarheid hoeft in te zien. Als je bereid bent om die te vervangen door een hogere Waarheid over wie jij bent komt er zo’n enorme stroom van hulp en heling op gang.

Nou, dat was de eerste zak. Ik zal toch alle zakken even noemen omdat ik weet dat jullie er veel van zullen herkennen. Natuurlijk zijn ze symbolisch voor alle ervaringen en lasten uit de dualiteit die we nog helder mogen krijgen, zodat ze uit de weg gehaald kunnen worden.

Mijn aandacht ging daarna naar de tweede zak, links van het midden. Vincent vroeg: “Kun je zien of die ook een label heeft?”

Ja, dat zag ik, en ik zag ook meteen wat erop stond. Ik geneerde me een beetje om het uit te spreken, maar ik zag met grote koeienletters ‘Godverdomme’ staan. Nader invoelend bleek dit de zak te zijn van de valse goden die ik ooit aanbeden, of misschien wel zelf gecreëerd had. In deze zak zaten herinneringen aan het Polytheïsme, dus het aanbidden van meerdere goden, maar uiteindelijk zat de ‘echte, ware God’ er niet bij. Het ging ook over goden-twist en het bestrijden van elkaars goden. In een impuls riep ik God Zelf erbij, die met een grote glimlach van ‘Haha, me hebt me weer teruggevonden’ de zak opbeurde, naar het Licht ophief en daarmee loste de zak gewoon op.

De vierde zak rechts van het midden had geen label, maar fonkelde en blonk alle kleuren van de regenboog. Hij zat vol met diamanten, edelstenen, maar vooral eigenlijk allemaal namaaktroep. Deze stond symbool voor aardse, materiele rijkdom. Daarin zijn we allemaal verstrikt geraakt. Ik opende de zak, kieperde hem leeg op de weg achter me. En meteen zag ik hoe er verderop iemand gretig een bling-bling oppakte, en uitriep ‘Whow wat móóói zeg!’. Ik voelde ook meteen dat het prima was dat deze persoon nog deze ervaring van ‘schone schijn’ zou krijgen.

Toen ging de aandacht naar de meest rechtste zak, nummer 5. Deze was donker, en op de label stond ‘Aliens’. Hier zaten allerlei galactische invloeden en wezens in die me ooit een enorme angst aangejaagd hadden. Abductie, ontvoering, aftappen van menselijke cellen voor experimenten, reptielen energieën en al dat soort ervaringen zaten in deze zak te krioelen. Bij mij kwamen meteen Lord Ashtar en Lord Adama op, om hen om hulp te vragen. Zij namen de zak tussen hen in, gaven mij een groet en stegen met de zak op in de ruimte, waar een ruimteschip wachtte om de inhoud van de zak vervolgens terug te brengen naar waar deze vandaan was gekomen.

Zo, nu was er nog één zak over, de meest linker. Op die label stond: ‘Familie’. Ik kreeg allerlei familiereacties en -patronen te zien die mij het gevoel gaven van ‘Ik moet hier iets mee, ze hebben mijn hulp nodig, ik ben verantwoordelijk om hier licht te brengen.’ Maar ik voelde vanuit de huidige Mieke: ‘Nee, die tijd is voorbij. Zij hebben hun eigen hulpbronnen. Ik wil eigenlijk alleen nog maar mijn energie stoppen in de verbinding met de Goddelijke Bron!’

Prompt kwam Hans Stolp aangelopen, hij nodigde een aantal familieleden uit voor een ritje in zijn auto, en daarna een privé-lezing. Helemaal verguld zaten de familieleden achter in zijn auto. Ze zeiden nog tegen mij: “Goh, dit is zó’n leuke man joh!” En ik wist dat het zo goed was.

Nou… de Weg was vrij! Ik kon zo maar ineens zien wat er al die tijd achter dat grote, zware zwarte blok was geweest! Ik zag midden op de weg een klein meisje heel blij naar me kijken. Meteen wist ik: dit is de kleine Mieke! Zonder enige verlegenheid, die ze vroeger altijd zo had gehad, lachte ze naar me en stak haar handje uit om met mij samen de Weg te vervolgen. Wat er daarna gebeurde droeg een soort ‘Alice in Wonderland’-gevoel. We liepen een paradijsachtige wereld binnen. Iedereen groette ons, zelfs de dieren en de bloemen. En we bleken ze ook allemaal te kennen!

Nu is dit wel een heel ‘Hallelujah’ achtig einde misschien. En toch weet ik diep van binnen dat we hier allemaal naar onderweg zijn.

Je kunt dit voorbeeld gebruiken om eens bij jezelf naar binnen te kijken, welke zakken er nog op jouw Weg naar het Nieuwe Leven liggen. Ieder moment van zelftwijfel komt eigenlijk voort uit één van de zakken die nog op je weg liggen. Het zijn die zakken die obstakels vormen waardoor je het gevoel kunt hebben dat je nog ‘in het oude’ blijft hangen.

Ze staan ook voor de saboteurs die jou belemmeren om echt jouw innerlijke leiding te vertrouwen op je Weg naar het Nieuwe Leven. Ze kunnen jouw innerlijk weten en diepe gevoelens als ‘onzin’ afdoen, en je beroven van het vertrouwen dat je op de goede weg bent. Maar wanneer je je dan tot de Lichtwereld richt, zul je hun steun en bemoediging kunnen ervaren. En of ze nou jouw eigen hogere Zelfdelen zijn, of andere Lichtmeesters, Engelen, Heiligen; als het de bedoeling is krijg je dat vanzelf op den duur helder. Maar wat belangrijk is: vraag hen om hulp. Ze wachten echt op jouw uitnodiging.

* Een deel van dit artikel heb ik ook in een vorige Lichtcirkel gedeeld. Spreekt het je aan? Je kunt je nog opgeven voor de komende online Lichtcirkel van 5 t/m 9 September, via deze link:

Liefs,

Mieke & Vincent