Alleen al op deze site verschijnen er dagelijks de meest prachtige, voedende en vervullende teksten over de ‘oude en nieuwe wereld.’ We zijn collectief heel hard bezig om ons ego, en de oude, duale en beperkte wereld die we met z’n allen gecreëerd hebben, onder de loep te nemen.
Hoe meer licht en liefde we innerlijk toelaten, des te schrijnender het donker uit onze alledaagse realiteit erbij gaat afsteken. We zijn nog zo maar niet verlost van donkerte en de erfenis van ons ego.
Overal lezen we hoopgevende beloftes over ‘de nieuwe wereld’. Maar hoe krijg je jezelf en jouw leven daar naar toe geloodst?
Ons ego
Ooit waren we alleen maar energie. We waren transparante, etherische wezens, die alleen maar in hele hoogfrequente velden aanwezig konden zijn. Gaandeweg de afdaling onze lange incarnatiecyclus in, zijn we steeds verdichter geworden. Om onszelf te kunnen onderscheiden van anderen, vormden we een eigen persoonlijkheid. Onbewust zijn we echter altijd blijven zoeken naar die velden van eenheid, liefde, waardering en zingeving waarin we ooit op aarde geleefd hadden.
Er kwam een heel andere wereld tevoorschijn dan die we gekend hadden. De geestelijke waardes vervielen en de materiële waardes namen toe. Onze Goddelijke vermogens namen af, en wat daar voor in de plaats kwam waren aardse vermogens en overlevingsmechanismen.
We belandden in een duale wereld vol tekorten en extremen, met een polaire werking: Donker en licht, groot en klein, arm en rijk, aantrekkend en afstotend etc. Om ons te kunnen ontwikkelen binnen die polen, en als ziel ervaringen op te doen, hebben we een ego met allerlei scenario’s gecreëerd. Nu we echter weer uit die duale wereld groeien, zijn de scenario’s niet langer dienstbaar.
(Voor het leesgemak heb ik het verderop over ‘hij’ als het ego. Maar het ego is natuurlijk net zo goed als vrouwelijk te duiden.)
Het ego zoekt onbewust balans
Voor veel mensen heeft het ego een negatieve lading gekregen. Zeker als het ego’s betreft met een grote mond en een grote hang naar macht. Deze lading is opgebouwd door oordelen vanuit de dualiteit. Men begreep nog niet dat het ego niet schuldig is (vaak wel onwetend) en een functie heeft binnen het Goddelijke scheppingsplan.
Wat gebeurt er als een mens in een onveilige, disharmonische situatie terecht komt, en zich nog niet bewust is van zijn eigen gedrag? Dan reageert hij met een soort tegen-energie, om zijn eigen basisveiligheid te waarborgen. Hij trekt zich terug in zijn eigen veilige coconnetje, of hij blaast zijn ego juist op en probeert de situatie weer machtig te worden. Onbewust zal het ego altijd proberen om de balans te herstellen.
De eerste verbinding voor heelheid
Vanuit de Bron bezien zijn we altijd op zoek naar twee verbindingen. Het eeuwenoude kruis, het heilige symbool dat verwant is met de Ankh, verbeeldt deze twee verbindingen. De van oorsprong vier gelijkbenige armen van het kruis tonen ons hoe een Goddelijk mens deze verbindingen meester is. De eerste is de verticale as van het kruis, die staat voor de verbinding met al onze wezensdelen. Van onze hoogste Goddelijke Essentie tot en met onze laagste egodelen op aarde.
Hoe meer Zelfliefde we kunnen toelaten, des te meer we van onze Essentie kunnen gaan belichamen. De verticale as is als een Zuil van Liefde en Licht tussen hemel en aarde. Dit is de eerste verbinding waar onze aandacht eigenlijk altijd als eerste bij zou moeten zijn.
De tweede verbinding voor heelheid
De tweede is de horizontale as van het kruis, die staat voor de verbinding met de ander en de buitenwereld. De heilige levensstroom werkt door ons heen vanuit de verticale verbinding en stroomt via onze horizontale verbinding door, de wereld in.
Stuit je in het contact op een ego-deel in jezelf of de ander, dan is het oorspronkelijke kruis niet meer volledig aanwezig. Beiden voelen dat er iets ontbreekt. Dan zal er aangepast gedrag ontstaan om het complete kruis weer in jezelf te kunnen voelen. Vaak is één van de twee (of allebei) uit die verticale as weg en worden we zoekende in de horizontale as. Dit geeft een gevoel van ongemak, alleen-zijn, afhankelijkheid of onveiligheid.
Ego’s hebben hoofdzakelijk verbinding vanuit de horizontale as. Naarmate je meer in de verticale verbinding met jeZelf blijft, nemen de trek- en duwpatronen in het horizontale af.
De dans van verbinding
Als het kruis compleet is, in jezelf en in het contact met de ander, ervaar je ‘de hele mens’. Maar dit gebeurt nog niet zo vaak.
Om dit duidelijker te maken: stel je voor dat je bij een kennis op visite gaat. Je hebt hem/haar lang niet gesproken, er is veel gebeurd en je wilt graag ‘bijpraten’. Onbewust hoop je allebei op verbinding, en dat die ander jou ziet en begrijpt. Als dat niet gebeurt, en je merkt dat wat jij deelt niet ontvangen wordt in de diepte van waaruit jij het geeft, dan is dat pijnlijk. De verbinding waarop je hoopte komt niet tot stand en dat roept reacties op.
Het ene ego zal afhaken en zich terug trekken, met de pijn van de niet gevoelde verbinding. Het andere ego zal misschien juist moeite gaan doen om die ander wel te bereiken en vanuit de horizontale as gaan ‘trekken’. We verlangen er naar om ontvangen te worden door ‘de hele mens’, maar vaak ontmoeten we ‘slechts’ een ego-deel.
Het is Meesterwerk als je durft te benoemen dat je die ander niet kunt voelen, en dat je samen (mits die ander daar toe in staat is) gaat kijken naar wat er tussen staat. Of je laat de verschillen tussen jullie waar zijn zonder er verder iets mee te willen.
De tijd is rijp dat we heel bewust die balans, ofwel het kruis in onszelf, gaan herstellen. De frequentie van onze velden is in de laatste decennia dusdanig gestegen dat we uit de liefdeloosheid en vergroving groeien. We kunnen onze ego-harnassen en maskers die we aan ons kruis hebben gehangen gaan ontmoeten voordat we ze definitief af gaan leggen.
Lagere velden
Als je functioneert in de wereld waar dualiteit het nog voor het zeggen heeft, dan leef je binnen kaders en beperkte mogelijkheden. Alles vormt zich vanuit een vernauwd bewustzijn. Het is vernauwd omdat er vastgeroeste denkbeelden en regels zijn, volgens welke je moet functioneren om een ‘goed mens te zijn’. Zij bepalen wat wel of niet kan, wat je wel of niet moet doen en wat goed of fout is. Als je je leven daar door laat bepalen, dan blijft je frequentie afgestemd op de derde dimensie.
Je bent dan aangesloten bij velden die zichzelf eindeloos blijven herhalen, omdat ze in stand gehouden worden door onze denkbeelden. De reikwijdte waarbinnen je jezelf een beeld kunt vormen over wat er mogelijk is voor jouw leven, is ingekaderd door voorwaardelijke liefde. Binnen deze kaders worden de oude patronen van onze ego’s net zo lang herhaald totdat we het patroon doorzien. Dan begint er iets in ons te ontwaken dat de onvoorwaardelijke Liefde uit hogere dimensies kent.
Ontwaken of overleven
Dat ontwaakmoment is niet meteen zaligmakend. Er zitten zóveel duale overtuigingen in onze persoonlijkheden, dat ze ons gevangen houden in de oude beperkte kaders. Het ego zegt: “ik zou niet weten hoe het anders moet zonder weer te verliezen”. En gelijk heeft het. Ons ego kan niet verder kijken dan de driedimensionale velden waarin alles tastbaar, aanwijsbaar, zichtbaar, voelbaar en bewijsbaar is vanuit de persoonlijkheid. Alsof dat alles is wat er bestaat tussen hemel en aarde.
We hebben dus inzicht, hulp en leiding nodig uit hogere velden. Eeuwenlang hebben onze ego’s de scepter gezwaaid en hebben we onze zielsverlangens moeten onderdrukken. We hielden ons hardnekkig vast aan de vastgelegde denkbeelden over wie we moesten worden om Liefde waardig te zijn. De hardnekkigheid is, als een kunstmatige kracht, ontstaan tijdens al het overleven.
De Lichtwereld niet ontvangen
Eeuwenlang dreigde er gevaar en moesten we op onze hoede zijn. Het was allesbehalve vanzelfsprekend om een veilig leven te kunnen leiden waarin van alles ‘genoeg’ was.
Waar we dat nu wel willen, en uit de oude kaders willen, komen we angst tegen. Het ego zal die angst willen bestrijden, want daar zit een oordeel op: ‘Bang zijn’ is zwak, dat staat voor niet krachtig zijn, en dat moet weggemoffeld worden.
Daardoor blijft het oude overlevingspatroon in stand. Het kent de weg naar Liefde nog niet. Daar waar het ego nog overheerst, is er geen ruimte voor hogere frequenties. Dan kan de Lichtwereld aanreiken wat ze wil. Zo lang het ego in zijn opgebouwde comfortzone wil blijven, zullen de signalen van boven er niet eens doorheen kunnen komen.
Processen in het oude
Wie weet ben je al jarenlang met jezelf aan het werk, maar is er nog niet gebeurd wat je hoopte. Dat ontmoedigt natuurlijk. Maar het ego heeft te weinig inzicht om te kunnen zien dat je al heel wat verworven hebt in de afgelopen jaren.
Bovendien gaan transformatieprocessen niet van punt A naar punt B. Het is niet zo dat wanneer je één blokkade in jezelf getransformeerd hebt, alles rondom dat thema dan ook meteen klaar is. Het is een proces dat ons steeds opnieuw, laag voor laag, aanraakt, opent en uitdaagt. Het drukt ons met de neus op onze angst en pijn. Het haalt ons net zo lang door de mangel totdat we helemaal vrij zijn van oude liefdeloze vergissingen.
Maar dat vindt het ego niet leuk. Het ego houdt van zelf doen, van zo snel mogelijk oplossen ‘want dan kunnen we weer door’. Dus het is wel begrijpelijk dat het ego vaak eieren voor zijn geld kiest; ‘ik blijf bij het oude. Dan weet ik wat ik heb’.
Verlangen naar het nieuwe
Gelukkig weet ons Hoger Zelf ook van wanten, zij het heel wijs, liefdevol en geduldig. Het zal ons blijven roepen, en ons innerlijk blijven herinneren aan de werkelijke bedoeling van ons leven.
Als het verlangen naar onze werkelijke bestemming niet meer te negeren is, maar die bestemming vanuit ons eigen leven nog heel onbereikbaar lijkt, begint ons ego opnieuw op te spelen. Innerlijk willen we naar het nieuwe doorstromen.
Wat als jouw diepste zielenverlangens en jouw enorme behoefte aan vrijheid, spirituele vervulling en ware Liefde steeds harder gaan roepen? Geen wonder dat het ego zich dan liever meteen met het Licht identificeert, en zijn eigen duisternis onder het vloerkleedje veegt als zijnde ‘oude illusies’.
Innerlijke strijd
Toch zal het donker zich altijd weer melden. Als de nieuwe weg zodanig lonkt dat het oude leven verlaten of getransformeerd wil worden, dan krijgt het ego de eerste bewuste confrontaties met zijn eigen donker. Tussen oud en nieuw vinden we onze blokkades.
Het ene ego zal zich boos en gefrustreerd gaan afreageren. Een ander geeft de moed op en blijft ‘zijn lot dragen’, in de hoop dat er vanzelf iets zal veranderen. Een derde gaat alvast vliegen naar het nieuwe leven. Het gaat er over dromen, illusies creëren over hoe heerlijk en prachtig het straks zal zijn. En zo zijn er allerlei scenario’s die ons op de been houden tussen oud en nieuw. Ondertussen snakt onze ziel naar minder ‘moeten’s, minder nonsens en afleiding, meer rust, meer ruimte voor onszelf, meer tijd voor echt voedende activiteiten, meer licht en meer liefde.
Zelfreflectie is pittig
Alles wat er vanuit de Lichtwereld voor ons klaarstaat, kan pas binnen komen als wij er vanuit ons hogere Zelf een opening voor maken. Als we er aan toe zijn gaan we onszelf ‘reflecteren’. Dat is zo eerlijk mogelijk schouwen naar ons zelfbeeld, en naar waar Liefde ontbreekt in ons denken, voelen, handelen en reageren.
Dat kan alleen als we alles uit het oordeel halen. Er is geen groei mogelijk zonder zelfreflectie, maar al helemaal niet zonder Liefde. Een zinvol begin is dat we naar onze oude identificaties gaan kijken. Zij houden ons in rollen gevangen en houden het te kleine, of soms te grote, zelfbeeld in stand. Zij beletten het ons om één te worden met onze hogere delen. Zij staan de verbinding met de onvoorwaardelijke Liefdesvelden in de weg. Zij houden ons dusdanig bezig dat er geen verfijndere instroom kan zijn.
Het is een enorme kluif, dit proces. Alle hallelujahverhalen ten spijt, die instantverlichtingen beloven na cursus zus of zo. Het is een heftige en langdurige confrontatie met alles in jou wat zich nog aan het oude hecht.
De sprong wagen
Het is frustrerend als het je tot nu toe nog niet gelukt is om dat te ‘bereiken’ waar je al jarenlang naar verlangt. De meesten van ons weten eigenlijk heel diep van binnen wel wat ze zouden willen. Maar om nou echt de sprong te wagen, het diepe en onbekende in…
Het ego draagt alle oude herinneringen in zich aan waar het ooit is mis gegaan. Onbewust zul je van daaruit innerlijk een voet op de rem gaan zetten naar het nieuwe, als het nieuwe ‘achterlaten wat je hebt’ betekent. Want hoe weet je zeker dat er iets goeds voor in de plaats gaat komen?
Bovendien gaat zo’n sprong veel overhoop gooien van wie je dacht te zijn geworden (ik ben iemand, want ik kan… ik doe… ik heb … en ik ben … geworden). Daar gaan je houvasten.
Oude waarschuwingen
Ons ego zal altijd zijn eigen hachje veilig willen stellen. Hij kan de angsten verbloemen en ontlopen door veel te werken, en te zorgen dat hij ‘alles onder controle’ heeft in 3D. Hij heeft het levenslang moeten doen met kruimels liefde, hij weet niet beter dan dat hij zowel zijn bestaansrecht, als liefde en geld zal moeten verdienen. Hij heeft zulke heftige levens gehad dat hij vaak allang blij is dat hij nu een veilig dak boven zijn hoofd heeft. Dus eerst zal hij de aardse basisvoorwaarden, om hier überhaupt te kunnen zijn, geregeld willen hebben.
Als je serieus overweegt om het oude los te gaan laten, komen de oude waarschuwingen ook los. Als die niet uit je eigen angst komen, dan komen ze wel van anderen naar je toe.
“Nee, niet doen! Waar moet je dan van leven? Wie zegt dat je echt geleid gaat worden? Je moet er toch niet aan denken dat je alles kwijt raakt waar je je hele leven zo hard voor gewerkt hebt?!”
Het oude raster zal zich blijven herhalen totdat jij beseft dat je veel méér bent dan alleen je ego. Dan komt er een opening om uit het oude denken en handelen te gaan stappen. Dan is het verlangen naar een nieuw, beter leven niet meer te negeren en breek je los uit de oude ketenen. Je begint je ZELF te VOELEN!
Van hoofd naar hart
De meesten van ons leefden een erg mannelijk leven, dat op doen, actie, verstand en overleven gebaseerd was. Onze maatschappij is daar grotendeels nog op ingesteld. Neem bijvoorbeeld onze cognitieve schoolmethodes. Hoeveel kinderen zijn er niet veroordeeld en gelabeld door allerlei etiketten van zogenaamde afwijkingen, omdat ze niet ‘mee kunnen komen’? Terwijl zij juist de boodschappers zijn uit de hogere dimensies! Zij zijn op aarde gekomen om ons te helpen inzien dat de oude rationele en mannelijke aanpak niet meer werkt.
Onze zintuigen en voelsprieten zijn ontvangers en transmitters van hogere wijsheid, die niet met het ratio te ervaren is. Door die te ontwikkelen komen alle gevoeligere, fijnbesnaardere velden weer binnen. Onze kinderen geven dat aan. We hebben nieuwe kaders nodig die met het hartsbewustzijn verbonden zijn. Met helder horen, zien en voelen en met Lief hebben.
We voelen het zelf ook. Onze hogere delen willen weer erkend en geleefd worden. De wereldwijde opstanding van het voelende, heilige vrouwelijke heeft een nieuwe fase aangekondigd die ons naar een gouden midden zal brengen.
Moe van al het oude
Het huidige, maatschappelijke leven in de stof gaat door. De trein gaat verder. En de geest kan wel anders willen, maar dat is maar niet zo met een vingerknip geregeld. Ieder goedwillend mens doet zijn of haar uiterste best om daarin te blijven functioneren. Toch begint er ondertussen bij velen van alles te wringen, opstandig te worden of af te haken.
Eigenlijk weten we innerlijk heel goed dat dit niet het leven is wat ons hart, onze ziel en de Lichtwereld voor ons in petto hebben. Dat gaan we steeds meer voelen. We horen het ook van de mensen om ons heen. We staan onszelf meer toe om te erkennen hoe moe we zijn van alles wat we ‘moesten’ om er te mogen zijn.
Het voelende vrouwelijke, dat zo lang niet geleefd heeft kunnen worden, begint steeds harder “AU!” te roepen. ‘Zij in ons’ is in de kantlijn geduwd, zij zit in vele fysieke lichamen zo in de kreukels dat het er niet meer om liegt en we haar niet langer kunnen negeren. Zelfs Moeder Aarde raakt uitgeput, en we beginnen ons terecht ook om haar zorgen te maken. Gelukkig maar. Het is hoog tijd.
De Lichtwereld helpt
Als je erg ver van je innerlijke, ontvangende en voelende zelf afzit, krijg je vanzelf signalen en waarschuwingen van hogerhand. Zoals onverwachte gebeurtenissen, die het gewone dagelijkse leven ineens stil zetten. Vaak zijn het de shockmomenten, zoals ongelukken, ziektes, verlies van een baan of een partner die ons wakker schudden. Ineens kan alles in een ander daglicht komen te staan, waardoor je je gaat herinneren waar het in jouw leven eigenlijk om gaat.
Als deze crisis door jou opgepakt kan worden als zijnde een kans om jezelf en je leven eens onder de loep te nemen, ben je hogeschoolwerk aan het verrichten. Maar een crisis is geen garantie dat er innerlijk een ommekeer gemaakt gaat worden. En als het gewone leven weer in de oude modus voortgezet wordt, dan zal de Lichtwereld later vanzelf nieuwe kansen op je pad brengen. Om jou te herinneren aan waar je voor gekomen bent.
Uit het doen, in het voelen
Er gaat pas echt iets veranderen als jij innerlijk bereid bent (en er innerlijk ook klaar voor bent) om stil te gaan staan bij je zielsverlangens. Als je wilt gaan schouwen naar, en in te voelen in wat Waarheid is voor jou. Daarnaast is het meesterwerk als je zonder oordeel gaat zien, erkennen en besluiten wat jij niet bent, ook al leef je het nog wel.
Het is alsof de Lichtwereld haar adem inhoudt en wacht, totdat jij zo ver bent dat je deze blik in je eigen spiegel gaat werpen. Wat zie je? Wie zie je? Hoe voelt dat innerlijk?
Meestal komt er een gebrek aan Liefde tevoorschijn uit deze vragen. Dan zul je vanuit hogere dimensies meteen extra ondersteund worden om jou te helpen herinneren. Want alleen vanuit belangeloze Liefde kun jij jouw ware Zelf voelen.
Heel diep in jezelf voel en weet jij ook wie je bent. Sterker nog: Jij weet het als geen ander. Jij weet ook wat je innerlijk draagt, en waarvoor je naar de aarde gekomen bent.
En je zult het voelen, wanneer voor jou de heilige dag aangebroken is om een enkele reis Liefde te gaan boeken.
♥♥♥
In deel II van ‘De reis van het ego naar Liefde’ wordt concreet beschreven hoe ons hogere Zelf en de Lichtwereld ons bevrijden uit liefdeloosheid. En hoe je dit proces zelf kunt ondersteunen. Onvoorwaardelijke Zelfliefde is de basis waarop we onszelf waarachtig en krachtig naar het nieuwe leven kunnen tronen!
Als je deze reis zelf aan het maken bent en je hebt behoefte aan wegwijzers: De ‘Intensive Zelfrealisatie’ (zie www.miekevulink.nl) is een op maat gesneden reisgids, afgestemd op jouw persoonlijke reis naar Liefde.