We staan aan het begin van een ‘groeizaam nieuw jaar’. 2017 wordt een jaar van vernieuwing, van één-Zijn met jezelf – met of zonder relaties – en van ‘Walk your Talk‘. Ofwel: Leven wat je verkondigt.
Velen van ons zijn op een weg naar hoger bewustzijn en Liefde gestapt. Bijna alle kennis daarover is, mede dankzij internet, tegenwoordig wel voorhanden. De afgelopen jaren hebben we onszelf met alle mogelijke informatie over transformatie en Zelfrealisatie kunnen voeden.
Maar nu staan velen voor de keuze om het proces ook daadwerkelijk met zichzelf aan te gaan, en niet alleen vanuit ‘ik weet wel hoe het zit’. Dit aangaan kan grote, innerlijke veranderingen geven. Moed en vastberadenheid zullen je door oude conditioneringen en het te kleine menselijke zelfbeeld heen leiden naar meer besef van jouw Goddelijkheid (meer hierover lees je in deel II). Tweelingzielen, – vlammen en –stralen zullen daarbij van grote betekenis worden voor elkaar en voor de wereld (meer daarover lees je in deel III).
Vandaag deel I van deze nieuwe serie:
De mannelijke en vrouwelijke weg
Het weten, begrijpen en vervolgens op zichzelf ‘toepassen’ is een mannelijke manier van het innerlijke proces aangaan. Een man wil eerst snappen hoe het werkt. Mede via het inzicht van het derde oog, dat kan inzien en doorzien, zal hij in relaties waarheid ontmoeten over zichzelf. Hij zal weten of iets voor hem klopt of niet. Zo kan hij zijn weg terug gaan vinden naar zijn Essentie.
Het voelen, ontvangen en doorleven is meer de vrouwelijke weg door dit proces van Zelfrealisatie heen. Het toelaten van, en het samenvallen met gevoelens en emoties dient haar om contact te krijgen met wat er innerlijk gaande is. Mede via het buikgevoel ervaart zij fysiek of ze met Waarheid te maken heeft, met oude pijn of met illusies.
Mannen zullen vooral de mannelijke weg volgen, en vrouwen de vrouwelijke weg, maar de weg wordt vooral bepaald door de balans tussen de mannelijke of vrouwelijke energie die in iemand aanwezig is.
Onderste chakra’s
Deze twee wegen (m/v) samen vormen de complete reis naar onszelf. Dit geldt zowel voor mannen als voor vrouwen. Een mens waarvan de mannelijke kant meer ontwikkeld is dan de vrouwelijke kant, zal zich meer vertrouwd voelen met de mannelijke weg, en vice versa.
Vooralsnog lopen veel mensen eerst de mannelijke route op de weg naar Zelfrealisatie. ‘Weten hoe het zit’ geeft een veilig gevoel, en het geeft voornamelijk helderheid in de bovenste drie chakra’s. Daarmee kun je de diepste pijnen en zelftwijfels uit de onderste drie chakra’s echter alsnog op afstand houden, zelfs binnen relaties.
Het erkennen, voelen en benoemen van wat er zich werkelijk in jouw fysieke binnenste in de lagere chakra’s afspeelt, en daar de volledige verantwoordelijkheid voor nemen, is hogeschoolwerk. Als je alles, waarin jij nog geen Liefde kunt ervaren, terug legt op eigen bord (i.p.v. op andermans bord), ga je echt de confrontatie met je eigen pijn, gedrag en gedachten aan.
Daarmee begint het innerlijke proces van jezelf ontmoeten in jouw onderste drie chakra’s. Dan openen zich oude karmische lagen, die daar heel lang niet aangeraakt konden worden, en valt er geen gevoeligheid meer te verbergen.
Disbalans
Voorzichtig beginnen we onszelf uit de pijnlijke erfenissen van alle duale vervormingen te halen. De veeleisende, gestresste en verharde mannelijke kant, en de vernederde, verlaten en vermoeide vrouwelijke kant tonen ons een innerlijke disbalans. We beginnen daar collectief last van te krijgen, zowel geestelijk, emotioneel als ook fysiek.
Deze disbalans begint zich steeds duidelijker af te tekenen in de wereld om ons heen. Een paar jaar geleden kwam het ‘Divine Feminine’ als een bevrijdende kreet de wereld in. Inmiddels wil het Heilige Vrouwelijke niet alleen geroemd, maar vooral fysiek geleefd worden.
Dat vooral vrouwen deze voelende weg gemakkelijker op gaan, of zichzelf er in verliezen, is niet zo gek. Het voelen is immers de natuur van een vrouw. Maar hoe dan ook valt er nog heel wat te ontdekken en ontboezemen, voordat het Goddelijke echt belichaamd en geleefd zal gaan worden.
Relatie met jezelf
Alles begint in de relatie met jezelf. Het is niet toevallig dat veel mensen momenteel geen vaste partner hebben. Om jezelf door en door te leren kennen kan een periode van ‘op jezelf’ zijn heel waardevol zijn.
Het vrouwelijke is van nature gewend om haar voelsprieten uit te hebben staan in horizontale verbindingen. Het kan dus heel onthand voelen als je, na relaties gehad te hebben, ineens veel alleen bent. Het ego vindt dat meestal niet gemakkelijk, en zeker niet gezellig. Vaak word je dan ook nog eens geconfronteerd met allerlei happy couples om je heen, waar jouw eigen leven wel erg schraal bij af lijkt te steken…
Een Inwijding
Als we er innerlijk aan toe zijn, zal onze ziel heel bewust ruimte maken in ons leven om ons ware Zelf te kunnen ontmoeten. We hebben veel oude sociale contacten achter ons gelaten, omdat we geen vulling maar echte voeding zoeken. En die zullen we ‘eindelijk’ weer van binnen gaan ontdekken.
Dit alleen-zijn is in dit verband een Initiatie. In plaats van jezelf als een eenzame zielepiet te gaan ervaren, biedt deze periode je kansen om uit het oude slachtofferscenario te gaan groeien. Je kunt je oude dromen, verwachtingen en misvattingen over vervullende relaties gaan onderzoeken. Je innerlijke Meesterschap en jouw verbinding met de Bron zullen hierdoor in een ander licht komen te staan.
Jij bent de enige die volledig verantwoordelijk is voor jouw leven. Elke keuze die jij maakt zal je tonen of die overeenstemt met jouw Waarheid, met jouw proces van zelfheling en met jouw Missie. Dit kan je innerlijk enorm bekrachtigen.
Stand strong
Op dit moment van de evolutie is het essentieel dat we weer op ons- Zelf gaan vertrouwen. In plaats van uit te reiken naar een partner, of naar een autoriteit buiten onszelf, worden we min of meer gedwongen om onszelf naar binnen en naar de Lichtwereld te keren.
We hebben allemaal een eigen innerlijke verbinding naar ‘boven’. We hebben allemaal het vermogen om binnendoor de antwoorden, de wijsheid en de Weg te vinden die we zoeken. Vroeger of later zullen we allemaal uitgenodigd worden om in ons Goddelijke Zelf te gaan wortelen.
Het zal nog hard nodig zijn om, te midden van de toenemende chaos om ons heen, in verbinding te blijven met ons eigen Licht en Waarheid. Waar andere mensen zich zullen blijven identificeren met de angstvelden en de polariteiten, die door de calamiteiten in de buitenwereld versterkt worden, zullen onze bakens van Licht een enorm verschil kunnen maken en balans kunnen brengen.
Met een partner
Als je een relatie hebt, dan heb je sowieso een grote spiegel en procesversneller in je partner. De keuze is aan jou, of je daar ook wat mee wilt doen. Maar als je ‘voor Waarheid’ gaat, dan zul je niet anders kunnen dan de triggers die je in je relaties ontmoet, serieus te nemen.
Alles wat je partner bij jou aanraakt, zal ook jouw geschiedenis en jouw zelfbeeld aanraken. Alles wat jij ervaart gaat dus over jou. Wat betreft het deel wat je partner aangaat; hoe verleidelijk ook om je daar mee te bemoeien: echte, onvoorwaardelijke Liefde laat vrij wat hij of zij daar zelf mee kan en wil.
Relaties helpen je om te ontdekken waar jij jezelf en je eigen grenzen in de steek laat. Juist in een relatie met een geliefde kun je oefenen om helemaal trouw te blijven aan jouw eigen weg, en jouw leven congruent daaraan in te richten.
Natuurlijk moet jij naar je partner aangeven waar het voor jou niet voedend, belastend of zelfs kwetsend is. Daarnaast blijft het een grote uitdaging om jouw eigen gedrag, gedachten en gevoelens onder een vergrootglas te leggen als je getriggerd wordt.
Je kunt alleen maar kijken naar wat jou wel of niet dichter bij jouw ware Zelf brengt, en wat wel of niet bijdraagt aan wat jij in de wereld te doen hebt. Jij bent ook in jouw relatie de enige die daar de verantwoordelijkheid voor draagt.
Zoektocht in relaties
Als we onze eigen zoektocht door duizenden jaren van dualiteit heen gaan zien, valt vooral op dat we een intens gemis en een diep verlangen met ons mee dragen naar een onvoorwaardelijk geliefd- zijn. Dit verlangen maakt dat we steeds weer blijven uitreiken naar buiten.
Alle relaties raken dat verlangen naar een Thuisgevoel aan, naar de heelheid die we ooit gekend hebben. Het is een vergissing om te denken dat de juiste partner dat zal brengen. De werkelijke heelheid is te vinden in de innerlijke verbinding met ons Goddelijke Zelf en de Bron.
We dragen een diepe afscheidingspijn in onszelf mee. Deze pijn wordt keer op keer getriggerd, doordat we wel of geen relatie hebben. Op weg naar ons Goddelijke Zelf zullen we elk stukje pijn hiervan gaan ontmoeten en leren omarmen. Dit is een hele kluif en er moet innerlijk voldoende Zelfkennis en draagkracht zijn om dit aan te kunnen.
Elk mens wordt innerlijk voorbereid op dit louteringsproces. Het ego houdt niet voor niets graag de deksel op de put van onze onderste drie chakra’s, zodat het zich niet hoeft aan te passen aan de Goddelijke Wil. Deze chakra’s zijn verbonden met onze horizontale zoektocht naar Eenheid binnen relaties, en dragen herinneringen aan wat we tijdens die zoektocht aan pijn en angst opgelopen hebben. Toch zijn we er vanuit de geest al klaar voor om de deksel eraf te halen, en terug te gaan naar het begin.
Eenheid
Ooit hebben we eigen vormen gekregen om Licht te kunnen dragen. We leerden om als mens vanuit de geest op aarde te zijn, als een androgyn ‘Ik Ben’-wezen. We waren nog volledig verbonden met de Bron, en leefden in volkomen harmonie en hogere dienstbaarheid aan de Goddelijke wil, die door ons heen werkte. De Hemelpoort stond nog open, waardoor we niet anders konden dan Liefde en Licht te zijn.
We konden moeiteloos samenvloeien met een ander Lichtveld. Elk nieuw Lichtwezen dat op aarde kwam, werd geschapen vanuit een hogere intentie, die opgevolgd werd door een deling en explosie van Licht en Goddelijke scheppingskracht.
Afscheiding
Gaandeweg onze lange reis op aarde raakten we steeds verder van de Eenheid vandaan. Waar we eerst naar de Bron luisterden, gingen we nu naar onze hersenen en naar anderen luisteren. Onze fysieke vorm werd gesplitst, door het vrouwelijke van het mannelijke te scheiden. Onze intuïtie werd letterlijk van de ratio gescheiden.
Nadat we heel lang geslachtsloos (androgyn) zijn geweest, hadden we nu geslachtsorganen met een hormonale werking. Enerzijds vergrootten zij de afscheiding. Anderzijds wakkerden ze onze fysieke verlangens aan om ons nog dieper het fysieke lichaam in te trekken.
Fysieke eenheid
Er ontstond een wederzijds aantrekken en afstoten. De mannelijke impuls bewoog zich juist van de eenheid af, om ervaringen op te kunnen doen en te creëren in deze nieuwe, meer verdichte vormen. Het vrouwelijke Zijn kwam in een tweespalt. Enerzijds wilde ze de (verminderde) verbinding met de Bron in stand houden. Anderzijds wilde ze via het mannelijke zowel eenheid als groei blijven ervaren.
Het zoeken naar eenheid begon zich via het fysieke te voltrekken. Beiden werden gaandeweg steeds meer gedreven door dubbele verlangens. Er was een ontwakend verlangen naar nieuwe ervaringen in het individuele bewustzijn.
Maar er bleef ook een oeroud verlangen naar eenheid. Dit verlangen begonnen we in fysieke ontmoetingen te uiten. En zo hebben we met elkaar binnen en buiten relaties naar alle mogelijke vormen van liefde gezocht, juist via de lagere chakra’s.
Adam en Eva gingen een eigen weg
Het mannelijke in ons is op onderzoek uitgegaan. Hij is een plaatsvervangend Koninkrijk in de dualiteit gaan zoeken en creëren. Daarmee werd er, duaal bekeken, een basis gelegd van wantrouwen, schuld, schaamte en oordeel. Want als hij voor het ene koos, liet hij het andere dus in de steek. Ofwel: Doordat hij bij het vrouwelijke weg bewoog, werd het vrouwelijke ‘gedwongen’ om nu zelfstandig keuzes te gaan maken.
Koos zij voor de Bron, voor de man, of voor haar eigen, onbekende weg? Verkoos zij God boven fysieke relaties? Dit duale of- of- gedrag heeft zowel bij mannen als vrouwen diepe sporen van kwetsingen en wantrouwen achtergelaten.
Mannelijke erfenis
Heel diep in onze mannelijke helft zit het schuldgevoel dat hij zowel God als het vrouwelijke in de steek heeft gelaten. Daarnaast wordt hij gedreven door het idee dat hij zich alsmaar door dient te ontwikkelen. Door hard te werken, veel te leren en vooral iemand te ‘worden’, liefst met een goedbetaalde baan, verdient hij zijn bestaansrecht, zijn eigenwaarde en de Goddelijke goedkeuring in de stof. Zo ontwikkelt hij zijn kracht en blijft hij het duale aardse overleven ‘mans’.
Maar waar is de Liefde in dit scenario? Herken je dit in je eigen leven? Wat blijft er van een mens over als deze eenzijdige pool niet meer werkt? Tel je nog wel mee in deze wereld als je niet meer stressbestendig en maatschappelijk nuttig bent? Wat als je even geen zorg meer kunt dragen voor je eigen brood op de plank?
Grote kans dat zich iets anders wil melden, wat jou naar jouw innerlijke vrouwelijke kant wil leiden. Naar een deel van jou waarin meer zachtheid en onvoorwaardelijke Liefde kunnen bestaan.
Vrouwelijke erfenis
In onze innerlijke vrouw zit de angst, dat de man (dit gaat ook over onze innerlijke man) steeds weer bij de Bron en bij haar vandaan zal bewegen, ofwel haar en ‘God’ ontrouw zal zijn. Zij is aan haar eigen intuïtieve vermogens gaan twijfelen, omdat die haar niet het Paradijs terugbezorgd hebben waar ze op hoopte.
Zij draagt het schuldgevoel dat ze het Goddelijke in de steek heeft gelaten, door met het mannelijke mee te bewegen, de verdichting in.
Om weer helemaal terug te kunnen komen bij haar eigen diepe voelen, is er een veilig veld nodig. Een nest, waarin ze zich beschermd en ondersteund weet. Als een vrouw nog niet haar eigen mannelijke kant in haar rug kan ervaren, zal ze zich gemakkelijker blijven uitleveren, waardoor ze de verbinding met zichzelf steeds meer verliest. Ze zal zich – voor zolang ze dat nog nodig heeft – afhankelijk blijven maken in een relatie met een partner, een baas of een therapeut.
Het oude vrouwelijke is gekoppeld aan onmacht en afhankelijkheid. Eeuwenlang was het de man die voorop liep en het voor het zeggen had in de wereld. De vrouw zweeg en werd ergens op de achtergrond getolereerd. Geen wonder dat ze zichzelf minder waard ging wanen. Deze imprint zit nog diep in haar cellen.
Gezamenlijk herrijzen uit de as
Voor de meesten van ons is het bovenstaande beeld, anno 2017, een oud en gepasseerd scenario. Onze vrouwelijke kant is bezig om haar plek weer in te nemen, waarbij ze zich krachtig genoeg weet om haar innerlijke proces aan te kunnen gaan. Ook binnen relaties. Onze mannelijke kant begint zich zijn Goddelijkheid weer te herinneren, waardoor zijn gevoelskant meer ruimte krijgt.
Nu het Divine Feminine, ofwel onze innerlijke Godin, zich gemeld heeft begint de balans zich te herstellen. Nu begint het vrouwelijke haar eigen heilige grond weer te bewonen. De Goddelijke man is de hoeder en bebouwer van dit heilige land. Door hun samenwerking kunnen beiden vanuit hun oorspronkelijke Goddelijkheid weer als een Phoenix uit de as herrijzen.
Deze Phoenix zal zowel bij mannen als bij vrouwen zorgen voor een krachtige nieuwe focus binnen relaties. Waar relaties eerder een invulling waren, zullen ze nu een aanvulling worden. Nieuwe relaties zullen vooral dienstbaar zijn aan het versterken van de verbinding tussen de mens en zijn/haar eigen, innerlijke Bron.
*♥*
Voor helderheid en een duidelijke lijn in het verhaal haal ik hier en daar wat zinnen uit een vorig artikel aan in deze nieuwe serie over Relaties.
Wordt vervolgd in Deel II: Zelfvertrouwen en eigenwaarde verankeren
En Deel III: Tweelingstraalrelaties in de Nieuwe Tijd