Een kortere weg naar liefde en heling

Lieve lezers,

een paar maanden geleden gebeurde er iets bijzonders. Ik had net te horen gekregen dat een literaire agente de Engelse vertaling van mijn twee boeken zou oppakken, om die klaar te maken voor de internationale markt, toen ik door iemand onterecht beschuldigd werd over mijn boek. De woorden die er achter mijn rug om geuit waren sneden me door m’n ziel. Dat was een aanleiding om eens diep achter de oude pijn en onmacht te gaan kijken die ik mijn hele leven al ken; die van onterecht beschuldigd te worden.

Het was bevrijdend om alle emotielagen die aangeraakt waren te verkennen, maar het was nog bevrijdender om er nu met een nieuwe focus krachtig dóórheen te stappen. De emotielagen ken ik inmiddels van haver tot gort en brengen mij niets nieuws meer; ik was vastbesloten om me daar niet meer door af te laten leiden.

Hoewel een deel van het ego altijd zal roepen hoe onterecht de veroordelingen zijn, en hoe ‘goed bedoeld’ en onschuldig de eigen intenties waren, en hoeveel redenen er uit de kast gehaald kunnen worden om in emotielagen te blijven hangen; er is een andere keuze beschikbaar die ons veel steviger in ons Licht zal zetten!

In mijn geval was het een uitnodiging om het hele verhaal los te koppelen van de beschuldiger, los van de woorden en los van mijn persoonlijkheid. Wat gebeurde hier werkelijk? Wat was de achterliggende boodschap die per sé verhuld ‘moest’ worden in een beschuldiging, zodat ik gegarandeerd diep geraakt zou worden waardoor ik ‘de echte doorbraak’ niet nog eens over het hoofd zou kunnen zien?

De beschuldiging was dat ik de titel van iemands boek gestolen zou hebben. Mensen werden tegen mij opgezet, oh hoe fout was ik dat ik dát gedaan had … En daar begonnen de vóór- en tegenpartijen zich al te vormen. De ene kant overtuigde mij ervan dat ik onschuldig was en niets te vrezen had; de andere kant keerde mij hun rug toe.

En ik bleef in het midden, kijken, schouwen, voelen; wat gebeurt hier nou werkelijk? Meegaan in dat spel van dualiteit wilde ik per sé niet. Dus ik nam het hele holografische beeld rondom de situatie mee naar binnen en zonderde me er een paar dagen mee af.

Nadat ik eerst mijn eigen geraakte en sputterende delen gerustgesteld en omarmd heb, kon ik alles en iedereen in het Licht zetten. Ik vroeg innerlijk of me een hoger perspectief van deze gebeurtenis getoond kon worden. Toen ik mezelf zo volledig mogelijk in de verticale verbinding met de goddelijke Bron verankerd had zag ik ineens de ware boodschap!

De titel van mijn eerste boek was er echt rijp voor om aangepast te worden. Niet om de beschuldiger tegemoet te komen, maar omdat de inhoud van het boek op een andere frequentie is gaan trillen dan die van de oorspronkelijke titel. Het harmonieerde niet meer, ik kon dat heel diep ‘horen’. Toen ik in gedachten de nieuwe titel in het Engels op de kaft visualiseerde, zag ik een soort samensmelting ontstaan en kreeg het boek meteen een andere uitstraling.

Dit gaf innerlijk een doorbaak die me heel diep ontroerde. Ik wist dat ik hiermee een oude, emotionele laag geheeld en afgerond had. En twee maanden later kwam er nog een geschenk.

Ineens werden zowel de persoon die even de rol van de beschuldiger op zich genomen had als ik uitgenodigd voor een afstemming bij wederzijdse vrienden. Dat was even spannend, want ik had de persoon nog nooit in levende lijve ontmoet. Ik had ondertussen mijn verhaal al wel in een beknopte versie via Messenger gedeeld, met het verzoek of er toch een deurtje naar mij geopend kon worden. Terwijl de tijd er overheen was gegaan zaten we een paar maanden later in een groepje, naast elkaar, om gezamenlijk af te stemmen op de Equinox. Tijdens een diepe meditatie kon ik ook zien wat er uit een oud leven on-afgerond tussen ons in was blijven liggen.

Na afloop werd er gevraagd of iemand iets wilde delen. Ja, dat wilden we allebei wel. Op hetzelfde moment reikten we elkaar huilend de hand en zeiden tegelijkertijd: “I love you!” Hiermee brak ook de rest van de groep in tranen uit (zij waren allen op de hoogte van het hele gebeuren). Liefde en inzicht kwamen samen, oude ladingen stroomden weg en een verbroken band uit een oude Brother- and Sisterhood was hersteld.

Hiermee kreeg ik ook meteen de nieuwe titel van mijn eerste boek bevestigd: ‘A Journey to Love’.

Per dag krijg ik meer ontzag voor de ongelofelijk zorgvuldige leiding die we via onze hogere Zelfdelen bewust kunnen worden!

Mocht jij in iets geraakt worden, spreek dan innerlijk de bereidheid uit om de ware boodschap te ontdekken. Neem de tijd om, zonder oordeel, te kijken naar wat er in jou gebeurt en welke lagen er aangeraakt worden. En besef dat alleen jij kunt bepalen of het nog nodig is om alle reacties van jouw persoonlijkheid uit te leven, of dat er al een kortere weg naar heling en liefde mogelijk is.

Dit kun je op iedere situatie toepassen, om jezelf en anderen uit alle oude duale lagen te bevrijden. We zitten in een tijd van afronding van Atlantische stukken; daar hoorde ook deze gebeurtenis bij. Over die afronding zal ik binnenkort een apart artikel schrijven.

Laat je licht schijnen, liefs!