Op deze en de hierop volgende pagina’s zul je dagelijks bemoedigende boodschappen vinden
ter voorbereiding van de komende online Lichtcirkel Intensive van 22 t/m 25 Februari.
Hier vind je het bericht van 31-01:
https://miekevulink.nl/2024/01/31/spiritualiteit/lichtdrager-kom-maar-tevoorschijn/
********
Wie zorgt er dan voor mij?!
(artikel 30-01)
Bijna ieder mens voelt zich wel eens alleen of in de steek gelaten. Zeker in deze tijd waarin de meeste Lichtdragers hun handen vol hebben aan hun eigen bewustwordingsproces, en we daarnaast geconfronteerd worden met extremiteiten en dreigingen van buitenaf. Het is echter niet vreemd dat we juist nu vaker de diepste eenzaamheid en donkerte in onszelf tegenkomen, want dat hoort bij het goddelijke plan om overal Licht in terug te brengen.
Het gevoel van aan z’n lot overgelaten te zijn kent bijna ieder mens. We lopen allemaal wel eens vast in bepaalde processen en zouden dan graag hulp ontvangen zodat we weer verder kunnen. Vroeger, tijdens mijn opleidingsjaren, werd er wel eens een ‘therapeut-in-wording’ bewust naar huis gestuurd, terwijl hij nog muurvast zat in de onmacht en eenzaamheid van zijn kindsdeel. Hij kreeg te horen dat hij in een impasse zat en daar viel op dat moment verder niets aan te doen; hij moest maar voortsudderen. Op dat moment kwam dat op mij heel liefdeloos over; alsof het de eigen schuld was van de betreffende persoon dat hij er maar niet uit kwam! Pas later begreep ik dat er achter de pijn van zijn innerlijke kind een veel diepere afscheidingspijn zat, die de man zelf zou gaan ontdekken.
‘Wie zorgt er dan voor mij?!’ is eigenlijk een hartenkreet om hulp en nabijheid. Het wordt nog steeds vaak weggezet als ‘Oh, dat is de pijn van je innerlijke kind. Sla je armen om haar of hem heen, zeg maar dat jij er bent en nooit meer weg gaat, en klaar is Kees’. Maar nee, het gaat veel dieper dan dat. Het is waar dat we als volwassenen volledig in de afscheidingspijn kunnen wegzakken, zo ver dat onze eigen wilskracht verdwijnt en we in een slachtoffergedrag vervallen. We zijn dan ‘arme ik’ geworden en wachten op een ‘redder’. Waarmee we onszelf niet echt bevrijden!
Maar in het ‘arme ik’ zit wel een kern van waarheid! Ooit drong het tot ons door dat we niet meer terug konden naar het paradijselijke, onvoorwaardelijk liefdevolle eenheidsveld. Toen hadden we ineens een ‘afgescheiden ik’ waarmee de afdaling naar lagere dimensies tegemoet gingen. Dat onze ziel daar voor gekozen had waren we als mens vergeten; gedurende vele levens ondergingen of bestreden we de pijn, angst en kou van het verlaten van ons goddelijke huis.
Laten we onszelf er dan nu vaak aan herinneren waarom we juist nu naar de Aarde wilden terugkeren! We leven in een tijd waarin Hemel en Aarde samenwerken om al het donker aan het licht te laten komen, zodat de mensheid met haar bewustzijn de derde dimensie kan overstijgen. Veel Lichtdragers zeggen al in de vijfde dimensie te leven; ja, in de geest zeker, maar hoe zit het met ons fysieke, emotionele en mentale lichaam? Dat draagt nog altijd de schaduw van de afscheidingspijn.
‘Wie zorgt er dan voor mij?!’ zal beantwoord gaan worden door ‘IK, de goddelijke aanwezigheid in jou!’. Met hart en ziel verlangen we naar eenwording met die aanwezigheid. En dat wordt wel degelijk opgemerkt door onze eigen hogere Zelven en door de Lichtwereld!
Het is juist daarom, dat we af en toe weer geconfronteerd worden met ons innerlijke kind. Door niet langer ‘quasi verlicht’ of met een ‘alwetend ego’ voorbij te gaan aan de afscheidingspijn waar ons kindsdeel ons op wijst, zullen we als zachtmoedigen de weg vrijmaken naar de goddelijke aanwezigheid in onszelf.
********
29-01
Het zou fijn zijn om iedere dag
alles vanuit je hart te kunnen omarmen,
zonder protest of afweer vanuit je persoonlijkheid.
Om te kijken met ogen vol mededogen, ook naar jezelf,
om innerlijk te blijven luisteren naar je hogere Zelf,
en om te voelen dat er in alles wat leeft een goddelijke aanwezigheid is.
Maar als dat niet lukt,
wat heel menselijk is,
veroordeel jezelf dan niet!
Want je leeft te midden van dualiteit
waarin licht en donker je helpen om onderscheid te maken
tussen wat van het ego of van God afkomstig is.
Zo leer je alle polen kennen die bij afscheiding horen
en neemt het verlangen toe naar het eeuwige ZIJN,
terugkerend naar jouw goddelijke essentie.
Alles wat bestaat kun je als een spiegel zien
die soms de afscheiding van het ego toont,
of juist verbinding die jou de goddelijke aanwezigheid laat voelen.
Zit het even niet lekker, spreek jezelf dan liefdevol toe!
‘Ja, ik ben op de goede weg,
weliswaar nog met ups en downs,
maar vastberaden en wetend.
De laatste lasten achterlatend,
zonder druk van wie of wat dan ook
word ik naar mijn ware Zelf geleid.’
********
28-01
Zelfmiskenning en zelfafwijzing zijn de grootste vijanden van het spirituele leven,
omdat ze in tegenspraak zijn met de heilige stem
die ons de Geliefde noemt,
die ons gedurende al onze levens er aan herinnerd heeft
dat we van goddelijke komaf zijn
en de grootsheid daarvan
op Aarde zullen terugbrengen
***
