Het Schild van Bescherming

Maria Magdalena spreekt.

‘Ik was vastbesloten om hen te helpen het Licht te realiseren, want het enige dat er toe deed was dat zij het zich herinnerden.

Maar ik had gezien dat als ze het zich niet herinneren, er sprake is van moord, diefstal en verkrachting, en van het oordeel. Oh, het oordeel!
De illusie van de wereld is oordeel, dualiteit, tweedeling, en het sneed me keer op keer als een mes.

En dus creëerde ik een schild, onzichtbaar voor het blote oog, om mezelf tegen het oordeel te verdedigen. Aanvankelijk was het onbewust, en naarmate ik meer dagen in de wereld van de illusie doorbracht werd het steeds sterker en intenser.

Toen, op een avond, kwam de boodschapper van de engelen naar mij toe en zei:
‘Neemt gij van binnenuit het schild van bescherming weg, want het dient u niet.’

Ik deinsde terug en deed alsof ik het niet begreep. En de engel sprak opnieuw:

‘Aangezien het zo ver is dat ge de les van Goddelijk Oordeel bent gaan leren, moet ge toestaan ​​dat de les wordt geleerd.’

De engel wachtte niet op een antwoord, maar begon mij de visioenen te laten zien van het verschil tussen bescherming en oplossing. De engel liet mij de uitkomst van elke keuze zien, en zo werd ik er bewust van gemaakt.

Ik zag dat ik alleen zou zijn als de bescherming sterker was dan de Liefde.

Als ik bang was voor anderen of voor de uitkomst, en hen niet in mijn hart toeliet, zou ik niet slagen in mijn missie, want de oplossing van het oordeel is Liefde. Ik moet aanwezig zijn in het moment, zodat de Liefde de angst kan overstijgen.

Ik kon alleen liefhebben als ik kwetsbaar was.

En misschien nog wel belangrijker: als ik in de Liefde zou blijven, altijd bij de Liefde, zou de Liefde mij op elk van de momenten naar huis leiden en mijn ziel vullen, en hen het beeld van hun eigen volmaaktheid laten zien. Hun oordeel zou vervagen zo gauw ze de Liefde zouden voelen, en we zouden buiten de muren van angst verenigd worden en ons onze eenheid herinneren.

En dus koos ik ervoor lief te hebben en daarom besloot ik mijn schild van bescherming te verbrijzelen. Ik ademde in het schild en liet het, psychisch en fysiek, neerstorten in de forten van God die de bergen worden genoemd. En de bergen ontvingen het schild en scheurden het uiteen, waarbij ze de atomen namen waaruit het was gemaakt, en de ware en onware beelden van de angst en de scheiding verwijderden, opzettelijk LICHT in het donker brengend.

En toen het klaar was en de Goden mijn beslissing hadden ontvangen, waren ze blij. Want ik had me nu bij hen aangesloten in de visie van WAARHEID.
Ik koos niet langer voor bescherming, want liefhebben vervulde mij en bevrijdde me van de dualiteit van het geloof dat we gescheiden zijn.

En ik herinnerde me dat zij mij waren, en ik was hen, en wij waren één.
En het was een zegen.’

‘Jij bent Goddelijk’

(08-02-2024)

Bron: I remember Union, Flo Aeveia Magdalena
Image: M.T. Malm